Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2015 r., sygn. I GSK 575/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Spółki z o.o. w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Gd 571/13 w sprawie ze skarg P. Spółki z o.o. w [...] na decyzje Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...]; [...], nr [...]; [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. Spółki z o.o. w [...] na rzecz Dyrektora Izby Celnej w [...] 500 (pięćset) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I

Wyrokiem z dnia 19 listopada 2013 r. o sygn. akt III SA/Gd 571/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zw. dalej "p.p.s.a."), oddalił skargi P. Spółki z o.o. z siedzibą w miejscowości [...] na dwie decyzje Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. (nr [...] oraz [...]), którymi organ ten utrzymał w mocy dwie decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. (nr [...] oraz nr [...]) w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów celnych wyrażone w kontrolowanych decyzjach administracyjnych. Organy te ustaliły, że w dniu [...] marca 2011 r. i w dniu [...] października 2011 r. w imieniu skarżącej spółki zostały zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu partie towaru opisanego jako "odkurzacze z własnym silnikiem elektrycznym o mocy nieprzekraczającej 1500W i posiadające zbiorniki o pojemności nieprzekraczajacej 20 l". W pierwszym zgłoszeniu (nr [...]) wysokość należności celnych określono ogółem na kwotę [...] zł , a wysokość podatku od towarów i usług na kwotę [...] zł, natomiast w drugim zgłoszeniu (nr [...]) wysokość należności celnych określono ogółem na kwotę [...] zł, a wysokość podatku od towarów i usług na kwotę [...] zł. Zgłoszenia te zostały przyjęte. Następnie w dniach [...] stycznia - [...] lutego 2012 r. funkcjonariusze celni przeprowadzili kontrolę po zwolnieniu towarów w siedzibie skarżącej spółki, której celem było sprawdzenie dokumentacji księgowej i finansowej firmy pod kątem zgodności dokonanej wymiany handlowej z przepisami prawa celnego za okres 1 lipca 2010 r. - 31 grudnia 2011 r. W toku tej kontroli ujawniono faktury: [...] (na kwotę 10 000 USD), [...] (na kwotę 10 000 USD), [...] (na kwotę 30 000 USD), [...] (na kwotę 30 000 USD) oraz [...] (na kwotę 28 000 USD), [...] (na kwotę 32 000 USD), [...] (na kwotę 45 000 USD), [...] (na kwotę 18 000 USD) i [...] (na kwotę 17 946 USD). Zdaniem organów celnych, koszty wynikające z faktur [...], [...], [...], [...] (w odniesieniu do zgłoszenia celnego z [...] marca 2011 r.) i [...] (w odniesieniu do zgłoszenia celnego z [...] października 2011 r.) stanowią koszty zakupu form, które należy doliczyć w odpowiedniej proporcji do wartości celnej sprowadzonych odkurzaczy zadeklarowanej w zgłoszeniu celnym. Natomiast koszty wynikające z faktur [...], [...], [...], [...] (wystawionych na rzecz Z. Co. Ltd. - to jest podmiotu uznanego przez organ celny za agenta reprezentującego skarżącą spółkę przy zakupie towarów) stanowiły prowizję od zakupu, której - zgodnie z art. 33 ust. 1 lit. e) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z dnia 19 października 1992 r., s. 1 ze zm.; dalej zwanego WKC) - nie wlicza się do wartości celnej, ale - zgodnie z art. 29 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - stanowi dodatkowy element podlegający wliczeniu do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji wskazanymi na wstępie decyzjami Naczelnik Urzędu Celnego: 1) w odniesieniu do zgłoszenia celnego nr [...] określił wartość celną towaru na kwotę [...] zł, określił niezaksiegowaną kwotę należności celnych w wysokości [...] zł podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu, orzekł o poborze odsetek, określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu w wysokości [...] zł, zaś 2) w odniesieniu do zgłoszenia celnego nr [...] określił wartość celną towaru na kwotę [...] zł, określił niezaksięgowaną kwotę należności celnych w wysokości [...] zł podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu, orzekł o poborze odsetek, określił podatek od towarów i usług z tytułu importu towaru objętego procedurą dopuszczenia do obrotu w wysokości [...] zł, orzekł o poborze odsetek od kwoty [...] zł stanowiącej różnicę między podatkiem wynikającym z wydanej decyzji a podatkiem pobranym na podstawie zgłoszenia celnego. Po rozpatrzeniu odwołań strony, Dyrektor Izby Celnej zaskarżonymi decyzjami utrzymał w mocy rozstrzygnięcia organu I instancji.