Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. II GSK 1092/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal (spr.) Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Mirosław Trzecki Protokolant Anna Ważbińska-Dudzińska po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 1406/13 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu grzywny nałożonej mandatem karnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Skarżący [...] w dniu 12 sierpnia 2012 r. przyjął mandat karny kredytowany, przez co został zobowiązany do zapłaty wymierzonej nim grzywny. Zgodnie bowiem z art. 98 § 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848 ze zm.) mandat karny kredytowany staje się prawomocny w dniu jego pokwitowania.

Pismem z dnia 13 sierpnia 2012 r. skarżący zwrócił się do Wojewody Mazowieckiego z wnioskiem o umorzenie wymierzonej mu grzywny. W uzasadnieniu wskazał, że jest osobą niepełnosprawną (dołączając stosowny dokument), a także ujawnił, że korzysta z pomocy społecznej (o czym świadczy decyzja Prezydenta m.st. Warszawy z dnia [...] ws. zasiłku stałego w kwocie 438,15 zł przyznanego do dnia 31 maja 2015 r.). Skarżący wskazał, iż kwotę zasiłku przeznacza na zakup żywności i opłatę czynszu w wysokości 60 zł. Podał także, że rachunek za energię elektryczną opłaca mu opieka społeczna, oraz, że nie posiada ruchomości i nieruchomości.

Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] (nr [...]) Wojewoda Mazowiecki, działając na podstawie art. 60 pkt 7, art. 61 ust. 1 pkt 1 i art. 56 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm. - dalej również jako u.f.p.), odmówił umorzenia wskazanej należności.