Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2015 r., sygn. II GSK 985/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia del. WSA Mirosław Trzecki Protokolant Beata Cisek - Chojnacka po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 1695/13 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia w części prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę K. K. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] marca 2013 r. w przedmiocie prawa ochronnego na znak towarowy.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] marca 2012 r. odmówił udzielenia skarżącemu prawa ochronnego na znak towarowy DELIKAT zgłoszony w dniu 19 stycznia 2009 r. pod numerem Z-350966 i przeznaczony do oznaczania towarów w klasie 29, 30 i 32 w części obejmującej towary z klasy 29 i 30. Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Urząd Patentowy zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy własną decyzję.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalając skargę stwierdził, że organ może odmówić rejestracji znaku towarowego jeśli wszystkie przesłanki określone w art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.; dalej u.w.p.) zaistnieją łącznie. W świetle tej regulacji prawnej niedopuszczalna jest rejestracja znaku towarowego, gdyby w jej wyniku powstało prawo, którego zakres pokrywałby się chociaż częściowo z zakresem prawa z rejestracji z wcześniejszym pierwszeństwem. O tym czy w konkretnym przypadku może dojść do kolizji praw z rejestracji rozstrzyga się na podstawie kryterium niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców, co do pochodzenia usług (towarów). Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd zakłada jednoczesne istnienie identyczności lub podobieństwa pomiędzy znakiem zgłaszanym a znakiem wcześniejszym oraz identyczności lub podobieństwa pomiędzy towarami i usługami, dla których dokonuje się zgłoszenia, a tymi, dla których zarejestrowany został wcześniejszy znak towarowy.