Wyrok NSA z dnia 20 lutego 2015 r., sygn. II GSK 2135/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzena Zielińska (spr.) Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia del. WSA Mirosław Trzecki Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "A." Spółki z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2500/12 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie niezatwierdzenia akt weryfikacyjnych pomocniczych punktu gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I

Wyrokiem z dnia 20 czerwca 2013 r. o sygn. akt VI SA/Wa 2500/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), oddalił skargę A. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celej w [...] z dnia [...] września 2012 r. (nr [...]), utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. (nr [...]), którą nie zatwierdzono akt weryfikacyjnych pomocniczych punktu gier na automatach o niskich wygranych, w którym skarżąca spółka chciała wznowić działalność. Wspomniane rozstrzygnięcia organów administracji zostały wydane w ponownie przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym, do którego doszło wskutek wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lutego 2012 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2065/11), uchylającego poprzednio wydane w tej sprawie decyzje organów obu instancji.

Sąd pierwszej instancji wskazał w zaskarżonym obecnie rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w sprawie. Organy te ustaliły, że skarżąca spółka złożyła do Naczelnika Urzędu Celnego w [...] zgłoszenie wznowienia działalności w punkcie gier na automatach o niskich wygranych usytuowanym w Punkcie Przyjmowania Zakładów Wzajemnych [...] (ul. [...] w [...]) oraz włączenia do eksploatacji automatu do gier o niskich wygranych [...] (nr fabryczny [...]). W dniu [...] maja 2012 r. (po uchyleniu przez WSA poprzednio wydanych w sprawie decyzji administracyjnych) w punkcie gier zostało przeprowadzone urzędowe sprawdzenie. Z przeprowadzonych czynności sporządzono protokół, w którym stwierdzono, że spółka powinna przedstawić m.in. dokumenty potwierdzające spełnienie warunku określonego w art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.). W wyznaczonym przez organ I instancji terminie na uzupełnienie dokumentów, których brak stwierdzono podczas urzędowego sprawdzenia, spółka przekazała kserokopię dokumentu zatytułowanego "Poświadczenie o zaprogramowanej wysokości wygranych oprogramowania", wystawionego przez G. Spółkę z o.o. Oddział w Polsce. W dniu [...] czerwca 2012 r. zostało przeprowadzone powtórne sprawdzenie, w toku którego stwierdzono m.in., że przedłożony przez spółkę dokument pn. "Poświadczenie o zaprogramowanej wysokości wygranych oprogramowania" nie odnosi się do konkretnych opinii i automatów i nie spełnia wymogu określonego w § 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 marca 2012 r. w sprawie szczegółowych warunków rejestracji i eksploatacji automatów i urządzeń do gier (Dz. U. z 2012 r., poz. 312; zwanego dalej "rozporządzeniem MF z 9 marca 2012 r."). Z uwagi na stwierdzone uchybienia, Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. nie zatwierdził akt weryfikacyjnych punktu gier, zaś po rozpoznaniu odwołania strony Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] września 2012 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ odwoławczy stwierdził, że ustawą z dnia 26 maja 2011 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 134, poz. 779; dalej powoływaną jako "ustawa zmieniająca") został wprowadzony do ustawy o grach hazardowych przepis art. 18 ust. 3, określający, że na automatach zaprogramowana wartość wygranych w automacie nie może być niższa niż 75% kwoty wpłaconych stawek. Dotychczas eksploatowane automaty do gier musiały zostać dostosowane do wspomnianego wymogu (co wynika z art. 9 ustawy zmieniającej), co - stosownie do treści § 15 ust. 1 i 2 rozporządzenia z 9 marca 2012 r. - powinno zostać udokumentowane uzupełnieniem do opinii jednostki badającej. Dyrektor Izby Celnej uznał, że spółka takiego uzupełnienia do opinii jednostki badającej nie dostarczyła. Natomiast treść i forma złożonego przez spółkę dokumentu nie była zgodna z § 15 wspomnianego rozporządzenia. Jednocześnie organ odwoławczy zacytował fragment opinii technicznej badania poprzedzającego rejestrację przedmiotowego automatu do gier z dnia [...] marca 2009 r. (dokonanego przez Jednostkę Badającą - [...]), z którego to fragmentu wynika, że "teoretyczna wypłacalność poszczególnych gier automatu jest ustawiona programowo następująco: [...]L: 96%, [...]: 96%, (...), [...]: 50%, (...)".