Wyrok NSA z dnia 20 listopada 2015 r., sygn. I FSK 990/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1691/13 w sprawie ze skargi L. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 23 października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, lipiec i październik 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Wyrokiem z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1691/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę L. O. (zwanej dalej: "podatniczką" lub "skarżącą") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 23 października 2013 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za: kwiecień, maj, lipiec i październik 2007 r.

Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:

Pismem z dnia 12 grudnia 2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2008 r., skarżąca wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, lipiec i październik 2007 r. oraz zwrot nadpłat wraz z oprocentowaniem.

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w G., decyzją z dnia 25 kwietnia 2008 r. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe oraz dokonania zwrotu nadpłaty wraz z oprocentowaniem.

W wyniku wniesionego od powyższej decyzji odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w G. decyzją z dnia 24 października 2008 r. uchylił ją w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, uznając, że rozstrzygnięcie sprawy wymagało przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.