Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2015 r., sygn. II FSK 2537/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Bk 117/13 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia 21 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 29 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Bk 117/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę J.B. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku (dalej jako "SKO") z dnia 21 marca 2013 r. w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2011 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 13 sierpnia 2012 r. Burmistrz S. (dalej jako "Burmistrz") ustalił Skarżącemu wysokość łącznego zobowiązania pieniężnego za 2011 r. w kwocie 1 032 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego, SKO wspomnianą na wstępie decyzją z dnia 21 marca 2013 r. utrzymało w mocy ww. rozstrzygnięcie. SKO uznało, że w sprawie dokonano prawidłowego wymiaru podatku. Wobec nieprzedłożenia przez Skarżącego aktualnych informacji podatkowych, działki opodatkowano zgodnie z danymi widniejącymi w ewidencji. W zakresie podatku leśnego Burmistrz trafnie oparł się w kwestii wieku lasu na oświadczeniu Skarżącego z dnia 10 lipca 1989 r., a w kwestii powierzchni mieszkalnej - na danych z protokołu oględzin z dnia 17 sierpnia 2008 r. SKO podkreśliło, że organy podatkowe są, co do zasady, związane danymi wynikającymi z ewidencji. Dane w niej zawarte mają walor dokumentu urzędowego i dopóki nie zostanie przedstawiony przeciwdowód lub nie nastąpi zmiana zapisu w ewidencji, dotychczasowe zapisy w niej zamieszczone stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone (art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne; Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.g.k." Wobec zarzutów Skarżącego, że inne podmioty objęły jego działki w posiadanie samoistne, SKO zauważyło, iż kwestia ta została już wyjaśniona. Organ podatkowy zwrócił się do tych podmiotów, ale żaden z nich nie potwierdził faktu samoistnego posiadania gruntów Skarżącego. Z tego powodu SKO uznało, że brak jest podstaw do przyjęcia, że nie podlegają opodatkowaniu działki, na których, np. położono linie energetyczne, światłowodowe, czy też te działki, które są nawiedzane przez bobry. Organ odwoławczy podkreślił, że zaistniała niezgodność zapisów w księgach wieczystych oraz w ewidencji gruntów. Uznał jednak, że nie można z tego powodu dojść do przekonania, że osoba władająca nieruchomościami nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku. W sprawie wnikliwie wyjaśniono, na czym polegają różnice w zapisach i które działki są we władaniu Skarżącego.