Wyrok NSA z dnia 1 września 2015 r., sygn. II FSK 1902/13

Zgodnie z ogólnymi zasadami rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów w podatkach dochodowych, za koszt taki można uznać tylko wydatek definitywny, a więc taki, który czyniącemu ten wydatek nie został w żaden sposób zwrócony, wskutek czego stanowi trwałe uszczuplenie jego majątku. W przeciwnym wypadku, to jest wtedy, gdy wydatek zostaje refundowany w jakiejkolwiek formie, nie stanowi trwałego uszczuplenia majątku ponoszącego ten wydatek i za koszt uzyskania przychodu poczytany być nie może. Podatnik nie może bowiem uzyskiwać podwójnej korzyści – zarówno w postaci refundacji tymczasowego uszczuplenia majątkowego, jak i w postaci przedstawienia nieistniejącego już uszczuplenia do rachunku podatkowego, ze skutkiem w postaci obniżenia podstawy opodatkowania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA (del.) Dariusz Kurkiewicz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1061/12 w sprawie ze skargi S. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 26 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od S. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 4600 (słownie: cztery tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uwzględnił skargę S. L. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z kapitałów pieniężnych za rok 2007.