Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. I FSK 1903/13

Z przepisu art. 191 O.p. wynika, że organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Ocena dowodów nie może się koncentrować wokół jednego lub części dowodów. Stwierdzenie, że dana okoliczność została udowodniona wymaga oceny wszystkich dowodów we wzajemnym ze sobą powiązaniu, co wymaga uprzedniego przeprowadzenia wyczerpującego postępowania dowodowego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Marek Kołaczek (spr.), Sędzia del. WSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. Sp. jawnej z siedzibą w W. (następca prawny W. Sp. z o. o.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 3531/12 w sprawie ze skargi W. Sp. jawnej z siedzibą w W. (następca prawny W. Sp. z o. o.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. Sp. jawnej z siedzibą w W. (następca prawny W. Sp. z o. o.) na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z dnia 25 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3531/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę W. sp. jawna z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 października 2012 r. wydaną wobec strony w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za 2008 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 25 stycznia 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2008 r. Podstawą powyższego rozstrzygnięcia było ustalenie, że spółka we wskazanych okresach rozliczeniowych niezasadnie obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu usług budowlanych, wystawionych na jej rzecz przez P. sp. z o.o. oraz C. sp. z o.o. Zdaniem bowiem Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej przedmiotowe faktury dokumentowały czynności, które w rzeczywistości nie miały miejsca. W konsekwencji mając na uwadze treść art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej również jako: "ustawa o VAT" lub "u.p.t.u."), według tego organu, brak było podstaw do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z ww. faktur.