Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2015 r., sygn. I FSK 1528/13

W sytuacji, w której przeprowadzone dowody są ze sobą sprzeczne, organ podatkowy nie może ograniczyć się do wyboru jednego z nich, lecz musi wyczerpująco uzasadnić, dlaczego drugiemu dowodowi nie dał wiary.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 86/13 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 22 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług do wpłaty oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za IV kwartał 2007 r. i I kwartał 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 86/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę R.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 22 listopada 2012 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji tok postępowania

2.1. Zaskarżoną do Sądu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z 22 marca 2012 r. określającą skarżącemu prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą G. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług do wpłaty za IV kwartał 2007 r. oraz za I kwartał 2008 r., a także nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za IV kwartał 2007 r. i za I kwartał 2008 r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że strona pomniejszyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur VAT stwierdzających nabycia towarów i usług od: (a) G.O., które dotyczyły usług remontowych i budowlanych; (b) N. - E.D., dotycząca wykonania mebli biurowych z montażem. W ocenie organu pierwszej instancji wskazane odliczenie nastąpiło z naruszeniem regulacji zawartej w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT"). Powyższe faktury stwierdzały bowiem czynności, które nie zostały dokonane. Ustaleń w tym zakresie dokonano mając na względzie treść zeznań G.O. składanych w toku śledztwa nadzorowanego przez Prokuraturę Rejonową L., potwierdzonych w trakcie kontroli organu kontroli skarbowej. Natomiast w zakresie N. wzięto pod uwagę dowody w postaci przesłuchań świadków oraz dowodów z dokumentów uzyskanych m.in. z Urzędu Gminy Z., tj. umów na wykonanie robót, kosztorysu nakładczego, wydruków kart środków trwałych. Z ww. dowodów jednoznacznie wynikało, że kwestionowane faktury nie potwierdzały rzeczywistych transakcji gospodarczych.