Wyrok NSA z dnia 5 marca 2015 r., sygn. I FSK 231/14

Kwota mająca na celu zabezpieczenie wypłacalności klienta nie jest zaliczką.

Gazeta Prawna nr 56/2015

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1143/13 w sprawie ze skargi I. P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz I. P. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organem podatkowym.

1.1. Wyrokiem z dnia 6 listopada 2013r. sygn. akt III SA/Wa 1143/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd pierwszej instancji) uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2012r. nr [...] wydaną na rzecz I. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: spółka/ skarżąca) w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej skarżąca wskazała, że zamierza prowadzić działalność polegającą na świadczeniu usług reklamowych za pośrednictwem platformy internetowej i systemu obsługi reklamy internetowej (dalej: System). System to platforma internetowa, która umożliwia udostępnianie powierzchni reklamowej zainteresowanym nią reklamodawcom. W pierwszej kolejności spółka zawiera umowy z kontrahentami dysponującymi powierzchnią reklamową na własnych serwisach internetowych, przez co uzyskuje uprawnienie do dysponowania powierzchnią reklamową na należących do nich stronach internetowych. W zamian kontrahenci otrzymują stosowne wynagrodzenie, jeśli reklama zostanie ostatecznie wyemitowana na ich stronach internetowych. Wynagrodzenie to stanowi część wynagrodzenia, jakie spółka otrzymuje od reklamodawców z tytułu wyemitowania reklamy. Następnie powierzchnia reklamowa, jaką dysponuje spółka, jest za pośrednictwem Systemu udostępniana na rzecz potencjalnych reklamodawców. Podmioty zainteresowane emitowaniem reklam za pośrednictwem Systemu mogą zarejestrować się w Systemie, uzyskać hasło dostępu i login, a następnie za pomocą Systemu mogą zamówić usługi reklamowe. Warunkiem uzyskania możliwości zlecania kampanii reklamowej przez reklamodawcę za pośrednictwem Systemu jest uprzednie uiszczenie na rzecz spółki przez reklamodawcę kwoty kaucji stanowiącej zabezpieczenie wypłacalności reklamodawcy. Kaucja ta stanowi zabezpieczenie uiszczenia przez reklamodawcę wynagrodzenia należnego spółce i właścicielom witryn internetowych, na jakich przeprowadzana będzie promocja reklamodawcy. Po uiszczeniu kwoty kaucji i zarejestrowaniu tej wpłaty przez spółkę reklamodawca może zlecać podjęcie działań reklamowych za pośrednictwem Systemu. W związku z otrzymaniem kwoty kaucji wpłaconej przez reklamodawcę spółka nie wystawia faktury VAT reklamodawcy ani żadnego innego rachunku. Wpłacając kaucję reklamodawca uzyskuje jedynie techniczną możliwość zamawiania emisji reklam za pomocą Systemu. Emisja reklamy dochodzi do skutku jeśli spełnione są warunki techniczne takiej reklamy określone przez reklamodawcę, a dodatkowo spełnione są wymagania (w tym wymagania cenowe) określone przez spółkę. Każdorazowo reklamodawca zlecając przeprowadzenie kampanii reklamowej określa parametry jakościowe i cenowe, po spełnieniu których możliwe jest przeprowadzenie kampanii reklamowej. Są to tzw. warunki zamieszczenia reklamy. Jeżeli warunki te nie są spełnione lub nie zostaną zaakceptowane przez spółkę, to wówczas nie jest przeprowadzana kampania reklamowa na rzecz reklamodawcy. Skarżąca podniosła, że w przypadku, gdy zlecona przez reklamodawcę kampania reklamowa nie zostanie zrealizowana, a reklamodawca nie korzysta z Systemu, kwota kaucji wpłaconej tytułem zabezpieczenia wypłacalności reklamodawcy jest mu zwracana na jego pisemny wniosek.