Wyrok NSA z dnia 10 marca 2015 r., sygn. I FSK 41/14

Podatnik musi przedstawić wyciągi z konta bankowego także na wezwanie pracownika urzędu skarbowego. Nie jest wymagany wniosek samego naczelnika.

Gazeta Prawna nr 48/2015

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 577/13 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 28 lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od J. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 4.600 (cztery tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 29 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 577/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 28 lutego 2013 r., [...] uchylił zaskarżoną decyzję w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2004 r.

2. Uzasadniając wyrok, Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. decyzją z 18 września 2012 r. określił podatnikowi zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2004 r. Organ ten ustalił, że skarżący w 2004 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej akcesoriów i oprogramowania do telefonów komórkowych, urządzeń serwisowych, kart, starterów, skupu i sprzedaży telefonów komórkowych oraz usług naprawy telefonów komórkowych. Podatnik prowadził stacjonarne sklepy oraz sklep internetowy, a także dokonywał transakcji na portalu A. oraz z wykorzystaniem wielu stron internetowych. Skarżący sprzedaż dokumentował paragonami emitowanymi przez kasy fiskalne oraz fakturami. Jako rachunki bankowe wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej zgłosił dwa rachunki bankowe. Zdaniem tego organu należności za czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej wpływały także na inne niż wskazane przez skarżącego rachunki bankowe. W ocenie organu zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazywał, że dokonane na te rachunki wpłaty dotyczyły sprzedaży w ramach prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej, w konsekwencji przyjęto, że skarżący zaniżył podstawę opodatkowania. Organ ten stwierdził też nieprawidłowości w odniesieniu do podatku naliczonego. Uznał więc prowadzone przez skarżącego księgi za nierzetelne i określił podstawę opodatkowania uwzględniając dokonane na rachunki skarżącego wpłaty. Organ odwoławczy w związku z odwołaniem strony od decyzji organu pierwszej instancji, utrzymał w mocy tę decyzję. Za niebudzący wątpliwości organ odwoławczy uznał fakt posiadania przez skarżącego czterech rachunków bankowych czynnych, z których dwa wskazał jako związane z działalnością gospodarczą. Na wszystkie cztery rachunki odnotowano wpływy wynikające z transakcji dokonanych z różnymi podmiotami w sposób częstotliwy i o znacznej wartości. Zdaniem tego organu podatnik nie przedstawił żadnych dowodów na okoliczność braku dokumentów sprzedaży do wpłat należności na rachunki bankowe na łączną kwotę 583 356,47 zł.