Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 2015 r., sygn. II FSK 790/13

Sankcja przewidziana w art. 7 ust. 5) u.p.c.c. dotyczy wyłącznie jednego z elementów podatku i polega na podwyższeniu w okolicznościach wskazanych w tym przepisie stawki, według której należy dokonać wymiaru podatku. Przepis ten nie ma natomiast wpływu na samą podstawę opodatkowania, która powinna zostać ustalona przez organy z uwzględnieniem wszelkich norm prawa podatkowego, mających wpływ na jej kształt; dotyczy to także przepisów konstytuujących zwolnienia podatkowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu i P. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt III SA/Po 736/12 w sprawie ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 14 listopada 2012 r., sygn. akt III SA/Po 736/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uwzględnił skargę P.P. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 kwietnia 2012 r. w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

Decyzją z 5 stycznia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego P. określił Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. W toku kontroli podatkowej przeprowadzonej względem Skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M., Podatnik jako źródło finansowania działalności wskazał pożyczki udzielone przez M.Z. na cele prywatne i oświadczył, że nie składał deklaracji PCC i nie uiścił od tych czynności prawnych należnego podatku. Organ pierwszej instancji uznał, że Podatnik powołał się w okolicznościach wskazanych w przepisie art. 7 ust. 5 pkt 1) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 86, poz. 959 ze zm., dalej: u.p.c.c.) na umowę pożyczki, w konsekwencji wskazaną czynność prawną należało opodatkować z zastosowaniem stawki sankcyjnej określonej w tym przepisie.