Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie NSA z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. I OSK 82/14

Policja

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wr 456/13 w sprawie ze skargi J. S. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia odwołania postanawia: 1. sprostować postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wr 456/13 w ten sposób, że w dwunastym wierszu od góry po słowach "w przedmiocie" zamiast "stwierdzenia niedopuszczalności odwołania" wpisać "odmowy przyjęcia odwołania"; 2. oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 7 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wr 456/13 odrzucił skargę J. S. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] maja 2013 r. nr [...].

W pisemnych motywach zaskarżonego postanowienia Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Komendant Powiatowy Policji w [...] postanowieniem z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko P. K. - referentowi Wydziału [...] Komendy Powiatowej Policji w [...]. Następnie orzeczeniem z dnia [...] marca 2013 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 135j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.), uznając P. K. w części winnym zarzucanego mu czynu, odstąpił od ukarania, a w pozostałym zakresie uniewinnił obwinionego. Od orzeczenia tego J. S. złożył odwołanie, w którym zarzucił organowi I instancji bezpodstawne przyjęcie, że P. K. nie przekroczył swoich uprawnień i nie dopuścił się przewinienia dyscyplinarnego, a ponadto wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wymierzenie policjantowi kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00