Wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2014 r., sygn. I OSK 479/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia NSA del. Jolanta Sikorska (spr.) . po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1716/12 w sprawie ze skargi P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1716/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. P., dalej także skarżąca, na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Prezydent m. st. Warszawy odmówił przyznania skarżącej zasiłku celowego na pokrycie całości kosztów leczenia/rehabilitacji w grudniu 2010 r. podając, że w trakcie wywiadu środowiskowego w dniu 15.12.2010 r. ustalono, że skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe i utrzymuje się z zasiłku stałego w kwocie 444 zł z uwagi na posiadane orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. W toku postępowania także ustalono, że w okresie od lipca do grudnia 2010 r. skarżącej przyznano pomoc finansową w formie zasiłków celowych w łącznej kwocie 3720,80 zł przeznaczonej na: zakup żywności, dofinansowanie do zakupu leków, zakup zamka do drzwi, materaca, karty telefonicznej, obuwia zimowego i kurtki zimowej, kosztów leczenia i rehabilitacji oraz opłacenia zadłużenia w opłatach za energię elektryczną. Ponadto w listopadzie przyznano jej zasiłek celowy w kwocie 1400 zł na opłacenie turnusu rehabilitacyjnego. Organ podał, że w toku postępowania wnioskodawczyni, pomimo stosownych wezwań, nie przedstawiła zaświadczania lekarskiego uzasadniającego konieczność długotrwałego leczenia/rehabilitacji poza świadczeniami finansowanymi ze środków NFZ oraz braku możliwości zapewnienia tych świadczeń w ramach NFZ. W związku z powyższym, zdaniem organu, skarżąca nie wykazała, że leczenie w ramach NFZ jest dla niej niewystarczające, a podjęcie leczenia poza funduszem jest w jej przypadku niezbędną potrzebą życiową.