Wyrok NSA z dnia 28 maja 2014 r., sygn. I OSK 237/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek del. NSA Jacek Hyla Protokolant asystent sędziego Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt VIII SA/Wa 481/12 w sprawie ze skargi H.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

W dniu 28 stycznia 2011 r. do SKO wpłynął wniosek H. S. (dalej "skarżący") o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 156 § 1 punkt 2 k.p.a. decyzji z dnia 19 grudnia 2007 r., wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta Radomia, mocą której J. S. został skierowany do domu pomocy społecznej i ustalono mu miesięczną opłatę za ten pobyt. Skarżący w uzasadnieniu wniosku wskazał, że w/w decyzja została wydana z naruszeniem następujących przepisów:

- art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2008, Nr 115, poz. 728, zwana dalej "u.p.s.") przez przyjęcie, że J. S. przysługiwało prawo umieszczenia w domu pomocy społecznej,

- art. 9 k.p.a., art. 10 § 1 k.p.a. w związku z art. 28 k.p.a. przez pominięcie skarżącego jako strony w postępowaniu, pomimo iż późniejszymi decyzjami został on obciążony odpłatnością za pobyt ojca w DPS,

- art. 7 k.p.a. i art. 11 k.p.a. przez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy bez uwzględnienia interesu społecznego i słusznego interesu obywateli oraz zaniedbanie obowiązkowi wyjaśnienia stronom zasadności przesłanek, jakim kierował się organ, wydając decyzję.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że posiada odpowiednie warunki lokalowe, aby opiekować się ojcem, specjalnie w tym celu przeprowadził się do Warszawy, wspólnie to z nim ustalił, a umieszczenie ojca w DPS nastąpiło z inicjatywy brata. Ponadto zarzucił, że nie został powiadomiony o wszczęciu postępowania o umieszczenie ojca w domu pomocy społecznej, nie otrzymał stosownej decyzji, co w sposób rażący narusza jego prawa jako strony, zgodnie z art. 28 k.p.a. Zostały również naruszone ogólne przepisy postępowania administracyjnego przez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego i lakoniczne uzasadnienie zaskarżonej decyzji.