Wyrok NSA z dnia 2 września 2014 r., sygn. II OSK 237/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia WSA del. Malgorzata Miron Protokolant: starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 2 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Bytowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 października 2012 r. sygn. akt II SA/Gd 12/12 w sprawie ze skargi P. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Bytowie z dnia 26 listopada 1999 r. nr XIII/116/99 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 października 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu sprawy ze skargi P. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Bytowie z dnia 26 listopada 1999 r., nr XIII/116/99 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia Bytowa, w punkcie 1. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały; w punkcie 2. zasądził od Rady Miejskiej w Bytowie na rzecz skarżącego P. K. kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zaskarżona uchwała Rady Miejskiej w Bytowie została wydana na podstawie art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r., Nr 15, poz. 139 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 ze zm.).

W skierowanym do organu wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa P. K. podał, że jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej - działki nr [...] położonej w Bytowie przy ul. [...] i zapisy planu dotyczące Śródmieścia Bytowa stanowią podstawę podejmowania działań, według skarżącego, negatywnych dla realizacji jego praw właścicielskich. Wskazano, że zapisy planu umożliwiają realizację rozbudowy nieruchomości znajdujących się przy ul. [...] na szkodę skarżącego, co ma wpływ na użytkowanie nieruchomości skarżącego i pogorszenie bezpieczeństwa istniejącej zabudowy. Jako przykład skarżący powołał się na rozbudowę kamienicy w bezpośrednim sąsiedztwie na działce nr [...]. Nadto wskazał, że każdy ma prawo do wpływu na zagospodarowanie terenów sąsiednich, jeżeli powoduje to ograniczenie w zagospodarowaniu lub użytkowaniu jego nieruchomości. Skarżący podniósł nadto, że studium, z którym zgodny powinien być uchwalony plan miejscowy zostało uchwalone dopiero w dniu 12 czerwca 2002 r., tj. po uchwaleniu planu Śródmieścia Bytowa. Taka sytuacja powoduje, że wymóg z art. 18 ustawy nie został spełniony, czego konsekwencją jest nieważność uchwały .