Postanowienie NSA z dnia 14 października 2014 r., sygn. II GZ 635/14

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Przegalińska po rozpoznaniu w dniu 14 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia R. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 701/14 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi R. D. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia: 1. uchylić zaskarżone postanowienie, 2. przyznać R. D. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od wpisu sądowego od skargi ponad kwotę 100 zł, 3. odmówić przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2014 r. (sygn. akt III SA/Gl 701/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. odmówił skarżącemu R. D. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] marca 2014 r. (nr [...]) w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że we wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący oświadczył, iż prowadzi gospodarstwo domowe z żoną (będącą w siódmym miesiącu ciąży) i siedmioletnim synem, przy czym jedynym dochodem wspólnego gospodarstwa jest zasiłek chorobowy żony w wysokości 1800 zł brutto, zaś wnioskodawca od października 2013 r. pozostaje bez pracy, a w kwietniu 2014 r. stracił prawo do zasiłku dla bezrobotnych. W toku postępowania skarżący nadesłał dokumenty obrazujące opłaty za media oraz zaświadczenie z urzędu pracy i zeznania podatkowe żony za 2013 r. (PIT-37). Oświadczył także, że nie posiada żadnego majątku ruchomego, nieruchomości, zasobów pieniężnych, oszczędności, ani papierów wartościowych, zaś kwota otrzymywana przez żonę ledwo wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb rodziny. Złożył również zaświadczenie o osobach zameldowanych po adresem wskazanym jako miejsce jego zamieszkania, przy czym z dokumentu tego wynikało, że w lokalu zameldowani są także T. D. i Z. D. Na wezwanie referendarza sądowego wnioskodawca oświadczył, że korzysta z uprzejmości T. D. i Z. D. mieszkając w ich domu oraz że osoby te - jako niebędące stroną w postępowaniu sądowoadministracyjnym - odmówiły wydania dokumentów źródłowych, do nadesłania których wezwano wnioskodawcę w piśmie z dnia 1 lipca 2014 r. Stwierdził, że zamieszkiwanie pod wspólnym dachem przez rodzinę skarżącego oraz jego teściów: T. i Z. D. - nie oznacza prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego.