Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. II GSK 1468/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 marca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1570/12 w sprawie ze skargi T. Ł. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2003 r. nr Sp. [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 15 marca 2013 r. oddalił skargę T. Ł. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2003 r. w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego.

Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:

Decyzją z dnia [...] stycznia 2000 r. Urząd Patentowy RP zarejestrował na rzecz F. K. V. M. Ł. T. słowno - graficzny znak towarowy "V. V. M." z pierwszeństwem od dnia 30 stycznia 1997 r. przeznaczonym do oznaczania towarów klasie 25 obejmującej wyroby przemysłu odzieżowego - bluzki, spodnie, sukienki, kostiumy damskie, spódnice, szorty, kurtki.

W. H. GmbH & Co.KG N. w Niemczech pismem z dnia 12 kwietnia 2002 r. złożyła do organu wniosek o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego V. M.. W uzasadnieniu wniosku podniosła od dnia 24 października 1986 r. ma przyznane wyłączne prawa do znaku towarowego słowno - graficznego V. M. w odniesieniu do ubrań w klasie 25. Bezspornym, zdaniem W. H. GmbH & Co.KG, było podobieństwo oznaczeń V. M. i V. V. M., przy czym podobieństwo to jest tego rodzaju, że grozi wprowadzeniem w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów (ubrań). W ocenie wnioskodawcy dopuszczeni do funkcjonowania w obrocie na polskim rynku oprócz ubrań oznaczonych znakiem V. M. i ubrań oznaczonych znakiem V. V. M. zaprzecza istocie instytucji znaku towarowego zaś rejestracja ostatniego z wymienionych znaków towarowych nastąpiła z naruszeniem art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 ze zm., dalej: ustawa o znakach towarowych), z uwagi na kumulatywne wystąpienie wszystkich przesłanek niezbędnych do jego zastosowania, tj. jednorodzajowości towarów, podobieństwa znaków towarowych oraz niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów.