Wyrok NSA z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. II GSK 1155/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. [...] "Ś." w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 lutego 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 2030/12 w sprawie ze skargi S. [...] "Ś." w Ł. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. [...] "Ś." w Ł. na rzecz Ministra Pracy i Polityki Społecznej 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. zaskarżonym wyrokiem oddalił skargę S. "Ś." w Ł. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2012 r. w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:

S. "Ś." w Ł. wystąpiła do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za marzec 2012 r. Decyzją z dnia [...] maja 2012 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych odmówił skarżącej wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2012 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 26b ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r., Nr 127 poz. 721 ze zm.; dalej: ustawa o rehabilitacji) miesięczne dofinansowanie nie przysługuje do wynagrodzenia pracowników w części finansowanej ze środków publicznych. Ustawodawca posługując się pojęciem "środki publiczne", nie zdefiniował go w ustawie o rehabilitacji. W ocenie organu w takiej sytuacji pojęcie to należy definiować zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 157, poz. 1240 ze zm.; dalej: ustawa o finansach publicznych). Skarżąca - zgodnie z art. 9 pkt 10 ustawy o finansach publicznych - jest jednostką sektora finansów publicznych, a z postanowień ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027 ze zm.; dalej: ustawa o świadczeniach) wynika, że środki finansowe z NFZ przekazywane samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej (SP ZOZ) w ramach odpłatności za świadczone przez SP ZOZ usługi - są środkami publicznymi (art. 114 ust. 1) i nie tracą one swojego publicznego charakteru z momentem ich przekazania. Z tego charakteru wynika szereg regulacji i obowiązków wiążących się z ich wydatkowaniem i wykorzystaniem, w tym wynikające z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej (...) ciążące na świadczeniodawcach obowiązki sprawozdawcze. Organ podkreślił również, że działalność SP ZOZ jako jednostek sektora finansów publicznych, finansowana jest z uzyskiwanych przez nie dochodów i przychodów stanowiących środki publiczne. W kosztach tej działalności mieszczą się również wydatki na wynagrodzenia pracowników, co oznacza, że finansowane są one ze środków publicznych.