Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. II GSK 1617/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Joanna Kabat - Rembelska Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 marca 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 71/12 w sprawie ze skarg P.J. na decyzje Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] października 2011 r. nr [...], [...] października 2011 r. nr [...], [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie jakości produktu spożywczego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P.J. na rzecz Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 23 marca 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 71/12 (w połączonych sprawach o sygn. akt VI SA/Wa 71/12, VI SA/Wa 72/12, VI SA/Wa 73/12 do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia) oddalił skargę P.J - Firma Handlowo-Usługowa M. na decyzje Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] października 2011 r., nr [...]; nr [...]; z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie jakości produktu spożywczego.

Sąd orzekał w następującym stanie sprawy:

W dniu [...] marca 2011 r., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej: k.p.a.) pełnomocnik skarżącego złożył wniosek o stwierdzenie nieważności trzech decyzji K. Wojewódzkiego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] czerwca 2008 r., z uwagi na naruszenie art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a., ponieważ decyzje podpisała osoba niemająca upoważnienia do ich podpisywania. Ponadto podniósł, że w decyzjach brak jest wskazania, że kwestionowany produkt nie spełnia wymagań jakości handlowej oraz decyzje nie zawierają uzasadnienia prawnego, co stanowiło naruszenie art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.; dalej: ustawa o jakości) oraz art. 107 § 1 i 3 k.p.a.