Postanowienie NSA z dnia 18 grudnia 2014 r., sygn. I FSK 1853/14

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Arkadiusz Cudak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H.S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 sierpnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 591/14 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi H.S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpoznania postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I FSK 1853/14

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze akt III SA/Wa 591/14, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 1270 ze zm.,) dalej p.p.s.a., odrzucił skargę H.S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 listopada 2013 roku w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpoznania. Wraz ze skargą strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2014 r., odmówił przywrócenia terminu do złożenia skargi, ze względu na brak uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminowi. Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt I FZ 175/14, oddalił zażalenie na to postanowienie. Jak wynika ze znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy zwrotnego doręczenia odbioru, stanowiące przedmiot skargi postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 26 listopada 2013 zostało doręczone skarżącej w dniu 11 grudnia 2013 r., zaś skargę na to postanowienie złożono w dniu 17 stycznia 2014 roku, w pocztowej placówce oddawczej P., o czym świadczy stempel dzienny na kopercie zawierającej skargę (karta 10 akt sądowoadministracyjnych). W treści objętego skargą postanowienia zawarto pouczenie o możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w uzasadnieniu zaskarżonego skargą kasacyjną postanowienia podniósł, że zgodnie z art. 53 § 1 i art. 54 § 1 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Skargę wniesioną po upływie tego terminu Sąd odrzuca na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Termin 30-dniowy do wniesienia skargi na postanowienie doręczone 11 grudnia 2013 r., rozpoczął bieg 12 grudnia 2013 r. i upłynął 10 stycznia 2014 r. (piątek), zgodnie z zasadami obliczania terminów przewidzianymi w art. 83 § 1 w zw. z art. 83 § 2 p.p.s.a. Oznaczało to zdaniem Sądu, że wniesienie skargi dopiero w dniu 17 stycznia 2014 r., było czynnością dokonaną z uchybieniem terminu określonego w art. 53 § 1 p.p.s.a. W skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca zaskarżyła wskazane powyżej postanowienie Sądu pierwszej instancji w całości, zarzucając mu naruszenie art. 53 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 72 § 1 tej ustawy, poprzez błędne przyjęcie, że upłynął termin na wniesienie skargi, mimo że orzeczenie organu administracji, od którego skarga przysługiwała, nie zostało skarżącej prawidłowo doręczone. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej argumentowano, że przesyłkę odebrał skonfliktowany z matką syn skarżącej, M.S., który przebywał w jej mieszkaniu w chwili kiedy strona była nieobecna. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.