Postanowienie NSA z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. II FZ 1501/14

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Beata Cieloch po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 405/14 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi M. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 28 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. postanawia: 1. oddalić zażalenie, 2. oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia zaskarżonego zażaleniem.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. M. O. (Skarżący), reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 28 lutego 2014 r. Jednocześnie ze skargą Skarżący złożył sporządzony na urzędowym formularzu w dniu 2 kwietnia 2014 r. wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu po wezwaniu do uzupełnienia powyższego wniosku postanowieniem z dnia 18 czerwca 2014 r. odmówił Skarżącemu przyznania prawa pomocy. Postanowienie to utraciło moc wskutek wniesienia sprzeciwu do Sądu, który rozpoznaje złożony wniosek, na podstawie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 poz.270 - dalej w skrócie: "p.p.s.a.").

Ze złożonego przez Skarżącego we wniosku oświadczenia wynikało, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i pozostaje z żoną w separacji. Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 3 lipca 2007 r. zasądził na rzecz żony wnioskodawcy od Skarżącego alimenty w kwocie 4.000,- zł miesięcznie. Wnioskodawca mieszka w domu, którego właścicielem jest jego syn T. O. na zasadach dożywocia. Źródłem dochodu Skarżącego jest obecnie emerytura w wysokości 1.753,96 zł miesięcznie, która jest zajęta przez Komornika do kwoty 500,- zł. W dniu 9 października 2013 r. Skarżący sprzedał udziały spółki D. [...] Sp. z o. o. W. O. na podstawie umowy sprzedaży udziałów za kwotę 1.412.500,- zł, jednakże płatność następuje w ratach miesięcznych, o stałej wysokości raty miesięcznej 13.000,- zł. Wnioskodawca ponosi następujące wydatki: woda 300,- zł, wywóz śmieci 12,- zł, energia elektryczna 250,- zł, paliwo 500,- zł, opłata za TV 147,45 zł, ogrzewanie 500,- zł, koszty konsultacji medycznych i zakupu lekarstw 1.000,- zł, pozostałe koszty (żywność, ubrania, środki czystości) ok. 1.000,- zł. Łącznie wraz z alimentami ponosi koszty w wysokości minimum 7.000,- zł. Wnioskodawca podał, że organy podatkowe określiły zobowiązania podatkowe w trzech decyzjach i wyjaśnił, że wysokość opłaty we wszystkich trzech sprawach wynosi ok. 100.000,- zł i równałaby się prawie rocznym dochodom podatnika, bez uwzględnienia wydatków. Natomiast wnioskodawca nie posiada żadnych oszczędności i majątku, ponadto nie był w stanie przygotować się na opłatę w tej wysokości. Skarżący oświadczył, że nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z innymi osobami, nie posiada domu, oszczędności, papierów wartościowych i przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro. Uzyskuje dochody z tytułu emerytury w wysokości 1.753,96 zł brutto i z tytułu sprzedaży udziałów w spółce D. [...] Sp. z o. o. (rata) w wysokości 13.000,- zł.