Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. I FSK 1895/13

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i jej europejski wzorzec wynikający z Dyrektywy 2006/112/WE, nie sprzeciwiają się dopuszczalności ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w drodze szacunku, o ile oczywiście będzie on respektować cechy szczególne tego podatku. Ustalając podstawę opodatkowania w drodze szacowania nie można bowiem pomijać szczególnego charakteru tego podatku, który bardzo wyraźnie przejawia się w aspekcie ceny sprzedaży towarów i usług. Parametr ten ma bowiem charakter subiektywny, o czym między innymi przesądza treść przepisów art. 29 i nast. u.p.t.u. czy też ich wzorców wynikających z art. 73 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którymi podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług stanowi wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu. Według stanowiska NSA, określona w art. 23 O.p instytucja oszacowania podstaw opodatkowania jest konstrukcją znajdującą się poza systemem podatku od wartości dodanej, przez co nie można jej traktować jako środek specjalny, pojmowany jako odstępstwo od unormowań Dyrektywy 2006/112/WE.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Po 123/13 w sprawie ze skargi K. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 7 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2009 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz K. L. kwotę 2900 (słownie: dwa tysiące dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.