Wyrok NSA z dnia 9 września 2014 r., sygn. II FSK 2601/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 9 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E.B. i S.B od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1645/11 w sprawie ze skargi E.B. i S.B na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E.B. i S.B na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 marca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1645/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") oddalił skargę E. B. i S. B. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 31 marca 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

W uzasadnieniu wyroku WSA wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor UKS") decyzją z dnia 27 października 2010 r. określił Skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.

Z przeprowadzonego postępowania kontrolnego wynikało bowiem, że zeznanie roczne Skarżących za 2007 r. nie przedstawiało rzeczywistych danych w zakresie przychodu, kosztów jego uzyskania oraz dochodu. Organ wyjaśnił, że w badanym okresie Skarżący, prowadząc działalność gospodarczą pod nawą A., wystawił 228 faktur VAT dokumentujących sprzedaż sprowadzonych z zagranicy samochodów. Zdaniem Dyrektora UKS, ceny uwidocznione w przedmiotowych fakturach były zaniżone, gdyż rażąco odbiegały od cen rynkowych. W konsekwencji organ uznał prowadzoną przez stronę księgę podatkową za nierzetelną w zakresie dotyczącym przychodów i określił dochody z działalności gospodarczej skarżącego w kwocie 433.603,85 zł, uwzględniając przychody ze sprzedaży samochodów w kwocie ogółem 1.337.164,51 zł (netto) na podstawie zeznań 78 nabywców, którzy twierdzili, że zapłacili więcej niż zostało wykazane w przedłożonych im fakturach sprzedaży oraz na podstawie faktur i zeznań 122 nabywców, którzy potwierdzili ceny zakupionych samochodów, wykazane w fakturach ich sprzedaży. W przypadku nabywców, których nie przesłuchano (26 osób, które nabyły samochody w listopadzie i grudniu 2007 r.) przyjęto, że kwoty transakcji wykazane w fakturach były kwotami faktycznie zapłaconymi. W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów organ uznał natomiast księgę podatkową firmy Skarżącego za wadliwą z uwagi na zawyżenie wydatków o kwotę 2.351 zł (podwójne zaksięgowanie zakupu tego samego samochodu). Dyrektor UKS przyjął koszty uzyskania przychodów w wysokości 903.560,66 zł, wynikającej z dokumentów źródłowych przedłożonych do kontroli, tj. z dokumentów zakupu samochodów, dowodów uiszczenia opłat podatku akcyzowego, opłat skarbowych, faktur za przeglądy techniczne, dowodów opłat za rejestrację pojazdów, dokumentów zakupu części samochodowych i środków pielęgnacyjnych do pojazdów oraz innych.