Wyrok NSA z dnia 11 lipca 2014 r., sygn. II FSK 1927/12

Budynki będące własnością przedsiębiorcy powinny podlegać opodatkowaniu stawkami przeznaczonymi dla budynków związanych z działalnością gospodarczą, niezależnie od ich faktycznego wykorzystania. O tym zaś, czy podmiot jest przedsiębiorcą, czy też nie, przesądza wpis do rejestru przedsiębiorców.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Katarzyna Domańska, po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. [...] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1446/11 w sprawie ze skargi K. [...] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia 26 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 8 marca 2012 r., w sprawie I SA/Łd 1446/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę K. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia 26 sierpnia 2011 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r.

1.2. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Łodzi podał, że decyzją z dnia 29 kwietnia 2011 r. Wójt Gminy R. określił Spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. Organ pierwszej instancji wskazał, że Spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2010 r., wykazując położone w miejscowości N. : grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, grunty pozostałe, budynki mieszkalne, budowle, a następnie złożyła korektę tej deklaracji. Wobec wątpliwości co do poprawności danych wykazanych w deklaracji, na podstawie art. 165 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ; dalej zwana : "Ordynacja podatkowa") organ wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia Spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości i powyżej wskazaną decyzją określił wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie 279.526,00 zł. W odwołaniu Spółka zakwestionowała kwotę zobowiązania podatkowego w części przekraczającej 1.302,59 zł. Zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 1a ust. 1 pkt 3, 4, i 6 oraz ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.; zwana dalej : "u.p.o.l.") wskutek ich błędnej wykładni, polegającej na uznaniu, iż w każdym przypadku do budynków i budowli posadowionych na gruncie należącym do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą będą miały zastosowanie przepisy dotyczące podatku od nieruchomości, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wykorzystania danej nieruchomości i dowolne przyjęcie, iż sam fakt ich posiadania przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą decyduje o konieczności uiszczenia podatku od nieruchomości, nawet w sytuacji gdy budynki położone są na nieruchomości rolnej, na których nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Ponadto podniesiono naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 2 i art. 7 ust. 1 pkt 4b u.p.o.l. oraz przepisów postępowania, tj. art. 122, art. 180 § 1 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej.