Wyrok NSA z dnia 15 maja 2014 r., sygn. I FSK 920/13

Postępowanie kontrolne nie jest kontrolą przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów u.s.d.g. Celem tego postępowania jest bowiem dokonanie wymiaru zobowiązania podatkowego w prawidłowej wysokości i postępowanie to utożsamiać należy z postępowaniem podatkowym prowadzonym przez organy podatkowe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Cezary Kosterna, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Po 650/12 w sprawie ze skargi G. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2.400 zł (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 650/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę G. Spółki z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 30 kwietnia 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2007 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w P. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia 8 czerwca 2011 r., którą określono spółce G. zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2007 r. Podstawą decyzji organów podatkowych było ustalenie, że spółka bezzasadnie odliczyła podatek naliczony z faktur VAT wystawionych przez PPHU L., z uwagi na to, że zdarzenia gospodarcze w nich opisane (usługi transportowe i budowlane) w rzeczywistości nie miały miejsca pomiędzy podmiotami wskazanymi w tych fakturach. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynikało, iż działalność W. L. w 2007 r. sprowadzała się do prowadzenia pozornych czynności zakupu i sprzedaży oraz wprowadzaniu do obrotu gospodarczego fikcyjnych faktur, które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji. Organy ustaliły, że W. L. w ramach prowadzonej działalności nie był w stanie wykonać jakichkolwiek usług (transportowych i budowlanych), albowiem nie posiadał potrzebnej do tego infrastruktury oraz pracowników, jak również nie podzlecał tego rodzaju usług innym podmiotom i nie wskazał jakiegokolwiek innego wiarygodnego sposobu wykonania tego rodzaju usług. Zdaniem organów, współpraca pomiędzy PPHU L. a spółką G. ograniczała się tylko do bezpośrednich kontaktów pomiędzy W. L. a G. J. (obecnym prezesem zarządu spółki G.) i polegała wyłącznie na zakupie przez spółkę G. fikcyjnych faktur na wskazane przez G. J. usługi za kwoty każdorazowo wskazywane przez nabywcę tych dokumentów. W związku z powyższym organy podatkowe zakwestionowały prawo podatnika - spółki G. - do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w opisanych fakturach zakupu.