Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 1011/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 7 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 1104/11 w sprawie ze skargi K. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. A. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi kwotę 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1104/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, oddalił skargę K. A. (dalej również: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 czerwca 2011 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za 2007 r. Z ustaleń stanu faktycznego przyjętego w tym wyroku wynika, że decyzją z dnia 29 grudnia 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Łodzi skarżącemu zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za 2007 r. w kwocie 159.139 zł na podstawie art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.)

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji podał, że we wskazanym okresie podatnik prowadził działalność gospodarczą polegającą na handlu obwoźnym odzieżą na straganach i targowiskach. Na podstawie materiału dowodowego przekazanego przez Prokuraturę Okręgową w Łodzi organy podatkowe ustaliły, że w 2007 r. podatnik zatrudniał bez zarejestrowania od kilku do kilkudziesięciu osób. Jednocześnie ustalono, że podatnik uzyskał przychód znacznie przekraczający wartość przychodu wykazaną w ewidencji przychodów. Organ podatkowy pierwszej instancji ocenił, że ewidencja była prowadzona w sposób nierzetelny, w związku z powyższym nie może stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym. Organ określił wartość niezaewidencjonowanego przychodu w wysokości 1.074.192 zł na podstawie zeznań świadków, którzy podali rzeczywiste wartości dziennego lub tygodniowego przychodu.