Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2014 r., sygn. I FSK 332/13

Podmiot nabywający usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) sam nie musi być jednym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 tej ustawy, jednakże nabycie musi nastąpić na rzecz pacjenta, co wyznacza zakres przedmiotowy usług określony jako te, o których mowa w punkcie 18 i 19. Użyte w przepisie określenie „na rzecz osoby trzeciej” należy rozumieć zgodnie z ogólnym celem przyświecającym zwolnieniu, tj. odciążeniem w zakresie VAT czynności wykonywanych w interesie publicznym, czyli na rzecz pacjenta (a nie np. lekarza).

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Sp. z o. o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 października 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 883/12 w sprawie ze skargi M. Sp. z o. o. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 883/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. Sp. z o.o. w G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 maja 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że z wniosku spółki wynika, iż prowadzi ona na terytorium Polski działalność w zakresie hurtowego obrotu produktami leczniczymi oraz wyrobami medycznymi; od marca 2011 r. jest też dystrybutorem stosowanego w stomatologii testu diagnostycznego PET. Ma zamiar zawierać z podmiotami leczniczymi w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r., poz. 217, dalej jako "u.d.l.") prowadzącymi działalność na terenie kraju - umowę, zgodnie z którą zobowiąże się do dostarczenia lekarzowi próbek do pobrania materiału do badań oraz do zrealizowania badania laboratoryjnego, tj. testu diagnostycznego PET; po dostarczeniu próbki lekarz pobierze materiał do badania i przekaże go (pocztą) bezpośrednio do laboratorium, przy czym badanie to zostanie wykonane w Niemczech w laboratorium należącym do spółki powiązanej ze skarżącą; wyniki badania zostaną przekazane bezpośrednio przez laboratorium do lekarza; laboratorium wystawi fakturę VAT, w której jako nabywcę wskaże skarżącą, która będzie refakturowała na lekarza usługę badania diagnostycznego PET. Lekarz będzie zawierał umowę o przeprowadzenie badania wyłącznie ze skarżącą, zaś z laboratorium nie będzie go łączyła żadna umowa. W związku z przedstawionym stanem faktycznym spółka zapytała, jaką stawkę podatku powinna zastosować refakturując na polski podmiot leczniczy usługę badania laboratoryjnego wykonanego w laboratorium z siedzibą na terenie Niemiec. Zdaniem strony powinno w tym wypadku znaleźć zastosowanie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej jako "u.p.t.u."). Stanowisko to zostało przez organ uznane za nieprawidłowe, gdyż usługi świadczone przez skarżącą nie są nabywane - jak tego wymaga art. 43 ust. 1 pkt 19a u.p.t.u. - od podmiotu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18 u.p.t.u., czyli od podmiotu leczniczego w rozumieniu art. 4 ust. 1 u.d.l. (z treści wniosku nie wynika, by laboratorium niemieckie uzyskało odpowiedni wpis do rejestru, który upoważniałby je do prowadzenia działalności leczniczej).