Postanowienie NSA z dnia 18 października 2013 r., sygn. II OZ 902/13

Przywrócenie terminu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 435/13 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 13 sierpnia 2013 r. w sprawie ze skargi S. W. na niewykonanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Giżycku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 października 2012r. w sprawie sygn. akt II SAB/Ol 72/12 postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 435/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmówił S. W. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku zapadłego w sprawie w dniu 13 sierpnia 2013 r.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w sprawie nie można uznać, by uchybienie przez skarżącego terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, spowodowane błędnym przekonaniem skarżącego, że sprawa z jego skargi jest rozpatrywana w trybie uproszczonym i z urzędu otrzyma sentencję orzeczenia, było przez niego niezawinione. Zdaniem Sądu bezpodstawnie skarżący wywodzi, że sąd odstępując od rozpatrzenia skargi w trybie uproszczonym i kierując sprawę do rozpatrzenia na rozprawę, wydaje w tym zakresie niezaskarżalne postanowienie doręczane stronie. Następnie Sąd przytoczył przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", dotyczące postępowania uproszczonego i podniósł, że unormowania te stanowią odstępstwo od generalnej zasady rozpoznawania sprawy jawnie, na rozprawie. Zaś o terminie wyznaczenia posiedzenia niejawnego strony nie są zawiadamiane, chyba że sąd uzna taką konieczność i wezwie stronę do stawiennictwa. Nadto Sąd wskazał, że poprzez użycie w art. 119 P.p.s.a. sformułowania "może" ustawodawca pozostawił do swobodnego uznania sądu to, czy sprawę skierować do rozpatrzenia w postępowaniu uproszczonym na posiedzenie niejawne. Sąd nie jest związany takim wnioskiem i nie musi zajmować odrębnego stanowiska co do jego zasadności. W niniejszej sprawie takie zarządzenie o skierowaniu sprawy na rozprawę zostało wydane w dniu 11 czerwca 2013 r., następnie w dniu 12 lipca 2013 r. zostało wydane zarządzenie o wyznaczeniu rozprawy, o terminie której skarżący został prawidłowo pouczony. Skarżący pouczony został także o treści art. 140 § 2 i 141 § 2 P.p.s.a.