Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. II OSK 2530/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Rudnicka ( spr.) Sędzia del. WSA Robert Sawuła Protokolant sekretarz sądowy Marcin Kowalski po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lipca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wr 160/11 w sprawie ze skargi E. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie o uzupełnieniu aktu zgonu. oddala skargę kasacyjna.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 11 lipca 2011 r., sygn. akt IV SA/Wr 160/11 oddalił skargi E. F. i B. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2011r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie o uzupełnieniu aktu zgonu.

Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan faktyczny i prawny sprawy Sąd podał, że w dniu 28 kwietnia 2010 r. do Urzędu Stanu Cywilnego we W. wpłynął wniosek E. F. o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego we W. z dnia [...] października 2009 r., nr [...]. Podstawą wniosku był przepis art. 145 § 1 pkt 4 kpa. Wnioskodawczyni podniosła, że została pozbawiona możliwości bycia stroną i udziału w postępowaniu w sprawie uzupełnienia aktu zgonu M.F., sporządzonego we W. pod nr [...], przez wpisanie godziny zgonu.

Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego we W. decyzją z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] stwierdził, że weryfikowana decyzja z dnia [...] października 2009 r. została wydana z naruszeniem prawa, gdyż E. F. nie brała udziału w postępowaniu. Jednakże naruszenie prawa procesowego nie wpłynęło na prawidłowe zastosowanie przepisu prawa materialnego. Dlatego nie uchylił zaskarżonej decyzji tylko ograniczył się do stwierdzenia wydania jej z naruszeniem prawa, bowiem nowa decyzja odpowiadałaby w swej istocie decyzji dotychczasowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00