Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 7 marca 2013 r., sygn. II OSK 2119/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant starszy sekretarz sądowy Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 781/11 w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 maja 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. Z. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2011 r. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Lubelski Komendant Wojewódzki Policji w Lublinie decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), orzekł o cofnięciu W. Z. pozwolenia na broń palną myśliwską. W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego, Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. utrzymał powyższe rozstrzygnięcie w mocy. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podtrzymał ustalenia przyjęte przez organ I instancji, z których wynikało, że skarżący należy do osób, co do których istnieje uzasadniona obawa, iż mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Organ ustalił, że prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Z. - [...] z dnia [...] stycznia 2010 r. sygn. [...] skarżący został uznany winnym popełnienia czynu z art. 178a § 2 kodeksu karnego, tj. kierowania rowerem po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości, za co wymierzył skarżącemu karę 80 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 zł, a także orzekł wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów rowerowych na okres 2 lat oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. Komendant Główny Policji przyjął, że kierowanie rowerem w stanie nietrzeźwości jest wyrazem nie tylko wielkiej nieodpowiedzialności osoby, która się tego dopuszcza, ale także świadczy o jej braku wyobraźni co do możliwych następstw własnych zachowań pod działaniem alkoholu, czyli w warunkach ograniczonej samokontroli. Dopuszczenie się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, którego jednym ze znamion jest nietrzeźwość sprawcy, ze względu na wagę tego rodzaju czynu dla stosunków społecznych (ewentualnym jego skutkiem może być bowiem śmierć lub kalectwo ludzi, a także zniszczenie mienia) oraz wysoki stopień społecznej szkodliwości (sprawca takiego przestępstwa godzi się na takie ewentualne następstwa swojego zachowania - ma ono bowiem charakter umyślny), należy łączyć z wystąpieniem sprawie przesłanki cofnięcia pozwolenia na broń, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. Organ ustalił jednocześnie, że w przeszłości skarżący dopuścił się także innych naruszeń prawa, tj. dwóch wykroczeń w ruchu drogowym. Co prawda, ukarania za wymienione wykroczenia uległy już zatarciu, niemniej zdarzenia te rodzą również obawę, że osoba, które wykroczenia popełniła, może użyć broni w celach sprzecznych z interesem porządku publicznego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00