Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. II OSK 1893/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ sędzia del. WSA Leszek Kamiński Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Kr 1115/10 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Kr 1115/10 oddalił skargę A. M. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że w dniu [...] lipca 2009 r. A. M., będąc nowym właścicielem nieruchomości C., wniósł podanie o anulowanie zameldowania na pobyt stały L.B. w budynku na tej nieruchomości wyjaśniając, że w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego taki obiekt na niej nie istnieje, a ponadto w dacie zameldowania L. B. nie mieszkała w tym obiekcie. W dniu [...] kwietnia 2010 r. A. M. sprecyzował swój wniosek wnosząc o wydanie decyzji o wymeldowaniu L. B. zamiast o anulowaniu czynności jej zameldowania.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], Burmistrz Gminy K. orzekł o odmowie wymeldowania L. B. z miejsca stałego pobytu. Organ wskazał, że z zeznań złożonych do protokołu przez F.B. - ojca L.B. - wynika, że budynek o nr [...] był zamieszkały przez niego i jego rodzinę od 1995 r. Zawiadomieniem z dnia [...] grudnia 2001 r. został nadany numer dla nieruchomości C. [...], jednak numer ten dotyczy działki. Niemniej jednak, pismem z Komisariatu Policji w K. z dnia [...] sierpnia 2009 r. potwierdzono fakt, że L. B. mieszka pod adresem C. [...], a więc budynek taki istnieje. Dalej organ wskazał, że postanowieniem Sądu Rejonowego dla K. z dnia [...] kwietnia 2008 r. władzę rodzicielską nad wówczas małoletnią L. B. powierzono ojcu F. B. Fakt, że L. B. mieszka pod wskazanym adresem został również potwierdzony przez kuratora zawodowego M. G., która odwiedzała swoją podopieczną w budynku w C. [...]. Organ wskazał również, że L. B. w zeznaniach złożonych do protokołu w dniu [...] września 2009 r. wyjaśniła, że w dniu zameldowania mieszkała w przedmiotowej nieruchomości a także, że w budynku tym posiada swoje rzeczy osobiste i wspólnie z ojcem prowadziła gospodarstwo domowe do momentu kiedy budynek został zniszczony przez nowego właściciela, tj. do czerwca 2009 r., a ona została zabrana do szpitala. Następnie organ przytoczył treść art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) wskazując, że przez opuszczenie miejsca stałego pobytu w rozumieniu tego przepisu należy rozumieć dobrowolne zaniechanie dalszego zamieszkiwania w nim, w wyniku którego miejsce to przestało być miejscem koncentracji życiowych interesów osoby w nim zameldowanej.