Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. II OSK 2528/12

Dnia 17 stycznia 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary (spr.) sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia del. WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej N. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 206/11 w sprawie ze skargi N. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, 2) zasądza na rzecz N.K. od Ministra Spraw Wewnętrznych kwotę 800 (osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 marca 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 206/11, oddalił skargę N. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] lutego 2010 r., którą odmówiono stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez N. K. W uzasadnieniu decyzji Minister wskazał, że odmowa stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego wynikała z faktu, iż brak jest dokumentu potwierdzającego pozostawanie rodziców wnioskodawcy w związku małżeńskim na dzień jego urodzenia. Pomimo szeregu wystąpień organu administracji do wnioskodawcy, stosowny dokument potwierdzający tą okoliczność nie został dostarczony. Minister wskazał, iż wprawdzie organ I instancji zbyt szeroko zakreślił zakres braków uniemożliwiających wydanie decyzji potwierdzającej posiadanie obywatelstwa, to nie ulega jednak wątpliwości, iż kluczowe znaczenie ma brak dokumentu potwierdzającego zawarcie związku małżeńskiego w ZSSR w 1940 r. przez rodziców wnioskodawcy.