Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2013 r., sygn. I OSK 1449/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Lech sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Penda po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 173/11 w sprawie ze skargi Gminy Miasta G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia nieruchomości i ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 173/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Gminy Miasta G. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 12 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano, że nieruchomość położona w obrębie 129, gmina miasta G., powiat G., oznaczona jako działka nr 95/1 o pow. 0,4229 ha, decyzją Wojewody Pomorskiego z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi, została przeznaczona pod budowę Południowej Obwodnicy Miasta G. (droga ekspresowa) na odcinku Obwodnica [...]. Następnie decyzją z dnia [...] marca 2010 r. znak [...] Wojewoda Pomorski orzekł o ustaleniu na rzecz Gminy Miasta G. odszkodowania z tytułu nabycia przez Skarb Państwa z mocy prawa przedmiotowej nieruchomości w łącznej wysokości 57 472,00 zł i do jego wypłaty zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Po rozpatrzeniu odwołania Prezydenta Miasta G., Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia [...] marca 2010 r. wskazując m.in., że podatek VAT, związany z transakcją kupna - sprzedaży nieruchomości, oraz inne podatki i opłaty nakładane przez państwo, stanowią jedno z narzędzi polityki fiskalnej państwa i powinny być traktowane wyłącznie jako element wpływu państwa na wolny rynek, dlatego powinny być traktowane jako jeden z kosztów zawarcia transakcji (np. tak samo jak prowizja dla pośrednika, której ciężar, tak samo jak podatek VAT, z reguły jest przenoszony na kupującego), który odliczany jest od ceny transakcyjnej, a nie jako integralny element tej ceny.