Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 3 września 2013 r., sygn. I GSK 1267/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Małgorzata Jużków Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. T. Spółki z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. z dnia 16 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 354/11 w sprawie ze skargi P. T. Spółki z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2003 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we W.; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz P. T. Spółki z o.o. w L. 11.878 (jedenaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. wyrokiem z dnia 16 maja 2011r., sygn. akt I SA/Wr 354/11, oddalił skargę P. T. Spółki z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 r., z następującym uzasadnieniem.

Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. określił skarżącej spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za wrzesień 2003 r.

Dyrektor Izby Celnej we W. decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Na podstawie zgromadzonego w postępowaniu kontrolnym i podatkowym materiału dowodowego ustalono, że skarżąca spółka prowadziła działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży oleju opałowego, przeznaczonego na cele grzewcze, a podstawowym źródłem jej zaopatrzenia była R. G. "G. L." S.A. Sprzedaż udokumentowana była fakturami VAT, oświadczeniami o przeznaczeniu nabytego oleju opałowego na cele opałowe, dokumentami wydania towaru Wz oraz atestami zawierającymi informacje o zabarwieniu towaru. Przeprowadzono szczegółową weryfikację pobieranych przez stronę oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego zwracając się do urzędów miast i gmin właściwych dla adresów widniejących na oświadczeniach o potwierdzenie danych z nich wynikających, dokonano weryfikacji numerów PESEL i dowodów osobistych uwidocznionych na fakturach VAT i załączonych oświadczeniach oraz w urzędach skarbowych odnośnie ustalenia przymiotu podatników wystawców oświadczeń, wezwano w charakterze świadków osoby posiadające adresy figurujące na oświadczeniach, dokonano sprawdzenia dowodów tożsamości nabywców oleju opałowego w przypadkach gdy numery dowodów osobistych były wskazane. Przesłuchano w charakterze świadków osoby posiadające adresy wskazane w oświadczeniach, a także pracowników spółki (kierowców, pracowników Oddziału Obrotu Produktami Naftowymi). W wyniku tych czynności organ ustalił, że w przypadku zweryfikowanych oświadczeń odnoszących się do 1.129,805 m³ oleju opałowego dane personalno-adresowe nie są prawdziwe (adresy nie istnieją, osoby mieszkające pod wskazanymi adresami nie znały rzekomych nabywców, nie zlecały im nabycia oleju, nie podpisywały oświadczeń, nie posiadają tego typu urządzeń grzewczych), zatem wymienieni nabywcy nie istnieją. W wyniku powyższego zakwestionowano autentyczność oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego na cele grzewcze złożonych przez 57 osób, stwierdzając brak należytej staranności ze strony spółki przy odbieraniu oświadczeń od nabywców deklarujących się jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, których nie odnaleziono i niestawianie żadnych wymogów nabywcom, co umożliwiło zakup hurtowych ilości oleju opałowego bez żadnych ograniczeń, uznając, że strona dokonała sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe, czym zaniżyła podatek akcyzowy za wrzesień 2003 r. o kwotę 1.275.550 zł. Organ wskazał, że stawka akcyzy na sprzedaż paliw silnikowych (w tym oleju opałowego) została określona w art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej: u.p.t.u.) - maksymalna 80%. Obniżone stawki oraz warunki ich stosowania określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 27, poz. 624 ze zm., dalej: rozporządzenie z 2002 r.). Zwolnienie oleju opałowego z akcyzy uwarunkowane było sprzedażą oleju opałowego dla celów opałowych oraz niedokonywaniem sprzedaży oleju na stacjach paliw za pomocą odmierzaczy paliw płynnych. § 6 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia z 2002 r. zobowiązywał podatników do uzyskania od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oświadczenia stwierdzającego, iż nabywca oleju przeznaczy go na cele opałowe. Niezachowanie tych warunków skutkowało opodatkowaniem oleju stawką akcyzy taką jak dla oleju napędowego (§ 5 pkt 1 rozporządzenia z 2002 r.). Dokonując sprzedaży oleju na cele grzewcze skarżąca spółka korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego w oparciu o przepis § 12 ust. 1 rozporządzenia z 2002 r., który to przywilej traciła sprzedając olej na cele inne niż opałowe. W przedmiotowej sprawie organ I instancji nie stwierdził braku oświadczeń nabywców oleju opałowego w żadnej z badanych transakcji, jednakże skuteczność oświadczeń dyskwalifikuje również brak oświadczeń zgodnych z rzeczywistością. Organ stwierdził, że zweryfikowane oświadczenia nie mogą być podstawą przyznania preferencji podatkowych, ponieważ zawarte w nich dane uniemożliwiają zidentyfikowanie prawdziwych nabywców oleju opałowego. Nie mogą zatem potwierdzać, że olej został sprzedany na cele opałowe i w tym celu zużyty. Posiadanie przez podatnika fałszywych oświadczeń jest równoznaczne z ich brakiem. Na tę okoliczność w charakterze świadków przesłuchano pracowników spółki wystawiających dokumenty dotyczące transakcji sprzedaży oraz kierowców, którzy dostarczali olej opałowy nabywcom, ustalając w ten sposób obieg dokumentów dotyczących sprzedaży oleju opałowego. Pracownicy przyznali, że w okresie objętym postępowaniem nie sprawdzali dokumentów tożsamości nabywców, bowiem nie mieli takiego obowiązku, co oznacza, że skarżąca zaniechała realizacji istotnych czynności mających na celu weryfikację oświadczeń nabywców o przeznaczeniu oleju opałowego. Konsekwencją powyższego stanowiska było uznanie, że skarżąca dokonała sprzedaży oleju opałowego na cele inne niż opałowe, czym zaniżyła podatek akcyzowy za wrzesień 2003 r. o kwotę 1.275.550 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00