Wyrok NSA z dnia 21 marca 2013 r., sygn. I GSK 1789/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia del. WSA Wojciech Kręcisz (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. S.A. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 457/11 w sprawie ze skargi S. S.A. w C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od S. S.A. w C. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. 2700 zł (dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z 31 maja 2011 r., oddalił skargę S. S.A. w C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z [...] maja 2010 r. w przedmiocie zwrotu należności celnych.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:
Spółka S. S.A. w C. złożyła 3 czerwca 2009 r. wniosek o zwrot należności celnej określonej w zgłoszeniu celnym z [...] czerwca 2004 r., nr SAD [...] w wysokości 55.596,40 zł w związku z towarem importowanym z Chin, w postaci kurtek, kamizelek. Żądanie uzasadniła treścią art. 236 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U.UE.L.1992.302.1; dalej: WKC), zgodnie z którym należności celne przywozowe lub wywozowe podlegają zwrotowi, gdy okaże się, że w chwili uiszczenia kwota tych należności nie była prawnie należna lub też została zaksięgowana niezgodnie z art. 220 ust. 2 WKC. Według spółki, w sytuacji której dotyczył wniosek, należności celne nie były prawnie należne, gdyż w momencie dokonania zgłoszenia celnego nie obowiązywały akty prawne stanowiące podstawę nałożenia należności celnych.
Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzją z [...] listopada 2010 r. odmówił zwrotu wnioskowanych należności celnych. Powołał się w tym zakresie na art. 236 ust. 2 WKC, zgodnie z którym należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane po złożeniu wniosku przed upływem trzech lat licząc od dnia powiadomienia o nich dłużnika. Skoro zgłoszenia celnego towaru dokonano 2 czerwca 2004 r., a z wnioskiem o zwrot skarżąca wystąpiła 3 czerwca 2009 r., a więc po upływie wskazanych trzech lat, zwrot nie należy się.