Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. II FSK 178/12

Osoba, która nie odebrała w terminie przesyłki z urzędu skarbowego, ponieważ przechodziła ciężką depresję i zażywała leki, ma prawo do złożenia odwołania po terminie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Krzysztof Winiarski, del. WSA Lidia Ciechomska-Florek, Protokolant Monika Myślak - Kordjak, po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 519/11 w sprawie ze skargi H. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy na rzecz H. W. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 519/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę H.W. - zwanej dalej "Skarżącą", na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 28 kwietnia 2011 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 30 listopada 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. ustalił Skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieujawnionych źródeł przychodów za 2004 r. w kwocie 222 125 zł.

Skarżąca wniosła odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu.

Po rozpatrzeniu tego wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej wymienionym na wstępie postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2011 r. odmówił Skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Organ odwoławczy uznał bowiem, mając na uwadze treść art. 162 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), że Skarżąca nie wykazała okoliczności, które świadczyłyby o braku winy w niedopełnieniu obowiązku i które w sposób obiektywy uzasadniałyby przywrócenie terminu. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że wprawdzie Skarżąca powołała się na schorzenia o charakterze depresyjnym, które uniemożliwiły jej odbiór korespondencji, jednak podnoszone okoliczności wskazują na ich trwały charakter. Nie stanowiły zatem nagłego zdarzenia uniemożliwiającego dokonanie określonej czynności prawnej. Zdaniem organu podatkowego, powyższej oceny nie zmieniły przedłożone przez Skarżącą w trakcie postępowania dokumenty medyczne. Dalej organ ten zwrócił uwagę, że stan zdrowia nie przeszkodził Skarżącej w podejmowaniu takich czynności, jak: osobiste stawienie się w urzędzie skarbowym celem zapoznania się ze zgromadzoną dokumentacją, samodzielne sporządzanie pism, jak również udzielenie pełnomocnictwa, zmiana miejsca zamieszkania. Wbrew argumentom Skarżącej, niechęć do opuszczania mieszkania nie wykluczała możliwości odbioru korespondencji kierowanej na adres miejsca zamieszkania. W ocenie organu podatkowego, Skarżąca mając świadomość prowadzonego wobec niej postępowania, przy dochowaniu chociaż minimum dbałości o swoje sprawy, powinna była podjąć kroki zapewniające prawidłową ochronę swoich interesów. Brak wymaganej staranności nie pozwolił na stwierdzenie, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy Skarżącej.