Wyrok NSA z dnia 6 września 2013 r., sygn. II FSK 2560/11

Wskazanie przez pełnomocnika adresu do doręczeń, innego niż wymieniony w art. 148 § 1 i § 2 O.p., uniemożliwiało organowi wykonanie dyspozycji powołanych przepisów. Przepisy podatkowe nie znają bowiem pojęcia "adres do doręczeń". Wobec powyższego, organ mógł stosować się do "życzeń" pełnomocnika strony w ramach zakreślonych przez art. 120 O.p. Nie było zatem potrzeby doręczania decyzji w sposób przewidziany w art. 148 § 1 i § 2 O.p. Organ mógł doręczyć kierowaną do pełnomocnika korespondencję – zgodnie z jego wnioskiem – bezpośrednio na wskazany przez niego "adres do doręczeń".

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA del. Lidia Ciechomska-Florek, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 469/11 w sprawie ze skargi M. T. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 25 marca 2011 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 469/11, oddalił skargę M. T. (dalej jako skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 25 marca 2011 r. w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania.