Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. II FSK 2221/11

W postępowaniu podatkowym strona ma prawo zajmować bierną postawę przy gromadzeniu dowodów zmierzających do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy i kwestionować wszelkie działania organów podatkowych ale w takiej sytuacji musi liczyć się z tym, że na skutek takiej postawy ustalenia faktyczne zostaną przyjęte w oparciu o materiał, który uda się organom zgromadzić bez jej współdziałania. Podatnik nie może czerpać korzyści procesowych z nieskorzystania ze swoich uprawnień w zakresie postępowania dowodowego zagwarantowanych w art. 123 § 1 Ord. pod. Jego bierna postawa nie może odnieść skutków negatywnych, ale także nie może prowadzić do skutków pozytywnych faworyzujących stanowisko podatnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym względem organu podatkowego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 18 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 292/11 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 20 grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1 Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 292/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 20 grudnia 2010 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005.

1.2 Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan sprawy: Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w trakcie prowadzonego postępowania ustalił, że P. K. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. "I.", której przedmiotem była sprzedaż sprzętu komputerowego oraz świadczenie usług związanych z komputerami i informatyką. Podatnik dokonywał sprzedaży towarów nie tylko w prowadzonym przez siebie sklepie, ale także przez internet, za pośrednictwem zarejestrowanych w serwisie Allegro dwóch kont: "i." i "e.". W przypadku konta "i." podatnik był zarejestrowany jako jego użytkownik w okresie od 13 kwietnia do 11 listopada 2005 r. oraz od 15 listopada 2005 r. do 19 sierpnia 2006 r., zaś w okresie od 14 czerwca 2004 r. do 13 kwietnia 2005 r. oraz od 19 sierpnia 2006 r. jako użytkownik tego konta występowała żona podatnika S.K., natomiast w okresie od 11 do 15 listopada 2005 r. użytkownikiem konta była L.K.. Zdaniem organu podatnik prowadził faktyczną sprzedaż za pośrednictwem powyższego konta przez okres całego roku 2005, niezależnie od tego, że przez część tego okresu nie był jego użytkownikiem o czym świadczą komentarze kupujących, w których pojawiała się m.in. nazwa firmy podatnika a jeden z komentarzy wystawionych przez sprzedawcę został podpisany imieniem i nazwiskiem podatnika. Organ kontroli skarbowej ustalił również, że w ofertach sprzedaży wskazywano jako dane kontaktowe: telefon komórkowy podatnika, używany przez niego numer komunikatora Gadu-Gadu, jego adresy e-mail oraz numer telefonu stacjonarnego firmy "I.". w przypadku transakcji dokonywanych za pośrednictwem konta "I.". Z kolei w przypadku konta "e." zarejestrowanego na A. W., dane kontaktowe sprzedawcy były danymi P. K. a w toku przesłuchania A. W. (kuzyn podatnika) zeznał, że nie korzystał z internetu, nie był użytkownikiem konta "e."., nie posiadał rachunku bankowego, nigdy nie pomagał podatnikowi w prowadzeniu działalności gospodarczej, ani też nie zezwolił mu na posłużenie się jego danymi osobowymi. Towary sprzedawane za pośrednictwem obu kont były tego samego rodzaju, jak towary sprzedawane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, natomiast płatności za zakupione towary wpływały na rachunki bankowe podatnika i jego żony. Ponadto część transakcji została udokumentowana fakturami VAT, w których jako sprzedawca została uwidoczniona firma podatnika. W tej sytuacji organ uznał, że wszystkie transakcje dokonywane za pośrednictwem kont "I." i "e." dokonywane były w istocie przez podatnika i powinny być rozliczone w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00