Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 2976/12

Skoro art. 139 ust.1 u.g.h. ma charakter przepisu fiskalnego, a nie technicznego, to jego notyfikacja nie była konieczna i tym samym stanowić on może podstawę określenia wysokości zobowiązania podatkowego podatników prowadzących gry na automatach o niskich wygranych na podstawie zezwoleń, udzielonych przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędziowie: NSA Jerzy Płusa, del. WSA Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1821/11 w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 29 sierpnia 2011 r. nr [...], [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za styczeń i luty 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 7 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1821/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi B. Sp. z o.o. w W., na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z 29 sierpnia 2011 r. Nr [...], [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za styczeń i luty 2010 r.

Rozstrzygnięcie powyższe zapadło w następującym stanie faktycznym.

Strona skarżąca pismem z 2 czerwca 2010 r. wniosła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier za styczeń i luty 2010 r. w związku z wniesieniem przez nią korekty deklaracji dla tego podatku za okresy styczeń do marca 2010 r. W uzasadnieniu wniosku podała, że w pierwotnie złożonej deklaracji wykazała podatek w zawyżonej kwocie, przyjmując błędnie stawkę określoną w art. 139 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej u.g.h.), zamiast stawki przewidzianej w art. 45 a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r., Nr 4, poz. 27 ze zm., dalej: u.g.z.w.). W związku z tym wskazała, że za styczeń 2010 r. prawidłowa kwota podatku od gier wynosi 4.437,00 zł, a nadpłata 7.563,00 zł, natomiast za luty 2010 r. prawidłowa kwota podatku to 5.011,00 zł, a nadpłata wynosi 8.882,00 zł. Wyjaśniając źródło nadpłaty podniosła, że pomimo utraty mocy obowiązującej przez u.g.z.w., zachowała prawo do opodatkowania działalności z gier na automatach o niskich wygranych na zasadach określonych w tej ustawie, na czas trwania wydanego w oparciu o jej przepisy zezwolenia. Zdaniem strony skarżącej, fakt obowiązywania od początku 2010 r., nowej ustawy (u.g.h), która nie zawierała przepisów przejściowych, przyznających prawo stosowania poprzednio obowiązującej stawki podatkowej podmiotom, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w oparciu o uchyloną ustawę, był bez znaczenia dla jej uprawnień. Art. 139 ust. 1 u.g.h., ustanawiający znacznie wyższą stawkę podatkową niż poprzednia ustawa, nie mógł mieć w sprawie zastosowania, ponieważ ustawa ta została wprowadzona w życie z naruszeniem procedury notyfikacji, o której mowa w Dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia wymiany informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz przepisów usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. WE L 204 z 21 lipca 1998 r. ze zm., dalej jako Dyrektywa 98/34/WE.). Prawo do stosowania niższej stawki podatku zapewniała stronie zasada poszanowania interesów w toku oraz fundamentalne zasady określone w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm., dalej Konstytucja RP).