Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 2882/12

Zasada lojalności państwa wobec obywatela wiąże wówczas, gdy spełnione zostaną równocześnie następujące przesłanki: 1) przepisy prawa muszą wyznaczać pewien horyzont czasowy dla realizowania określonych przedsięwzięć (w prawie podatkowym horyzont ten musi przekraczać okres roku podatkowego), 2) przedsięwzięcie to - ze swej natury - musi mieć charakter rozłożony w czasie i nie może się zrealizować w wyniku jednorazowego znaczenia gospodarczego, 3) obywatel musi faktycznie rozpocząć określone przedsięwzięcie w okresie obowiązywania owych przepisów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Płusa, del. WSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 8 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 265/12 w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 12 kwietnia 2012 r. nr [...], [...], [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za miesiące od lutego do kwietnia 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w K. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 265/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargi "B." sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej: "Spółką") na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 12 kwietnia 2012 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od gier za luty, marzec i kwiecień 2010 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Wnioskami z dnia 11 czerwca 2010 r. Spółka - składając korektę deklaracji - wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier za luty, marzec i kwiecień 2010 r. Uzasadniając żądanie strona stwierdziła, że w pierwotnej deklaracji błędnie wykazała podatek do zapłaty na podstawie i w wysokości wynikającej z art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej: "u.g.h."), zamiast na podstawie art. 45a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm., dalej: "u.g.z.w."). Skorygowany sposób wyliczenia podatku wynikał z braku notyfikacji projektu ustawy o grach hazardowych, a zatem braku skuteczności tej ustawy wobec Spółki. Z tych względów wystąpiła nadpłata w podatku od gier odpowiednio w kwotach 12.689 zł, 14.126 zł i 14.325 zł.