Wyrok NSA z dnia 19 lutego 2013 r., sygn. I FSK 598/12

1. Konsekwencją zastosowania zasady niedyskryminacji podatników zagranicznych będzie uznanie, że również te podmioty mają prawo do potraktowania niezwróconego im w terminie, choć niewynikającym – wbrew literalnej treści art. 21 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. – z art. 21 ust. 6 tej ustawy, (od 1 maja 2004r. art. 87 ust.7 ustawy o VAT) podatku VAT jako nadpłaty podatku podlegającej oprocentowaniu w rozumieniu przepisów O.p. To, że odwołanie się do regulacji art. 78 O.p. (dotyczącego oprocentowania nadpłaty) – który to przepis również nie został wymieniony w art. 76b O.p. – za pośrednictwem art. 21 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. (art. 87 ust.7 ustawy o VAT z 2004 r.) jest w przypadku podmiotów krajowych możliwe, nie jest przez organ kwestionowane. Skoro możliwość ta jest dopuszczalna w odniesieniu do podatników krajowych, nie sposób – ze względu na art. 2 i art. 32 Konstytucji RP – odmówić go również podatnikom zagranicznym.

2. Art. 78 a będzie miał zastosowanie również w przypadku naruszenia przez organ podatkowy 6 miesięcznego terminu na zwrot podatku VAT podmiotom zagranicznym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2419/11 w sprawie ze skargi B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty niezwróconej części kwoty zwrotu podatku oraz odmowy naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.