Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2013 r., sygn. I FSK 336/12

Regulacja zawarta w art. 240 § 1 pkt 4 O.p. pełni zbliżoną rolę, jak unormowania dotyczące powagi rzeczy osądzonej prawomocnych wyroków sądowych. Przepisy te pełnią zatem funkcję gwarancyjną w stosunku do zasady trwałości ostatecznych decyzji administracyjnych. Podstawowym zagadnieniem przy stosowaniu tej normy prawnej jest stwierdzenie tożsamości spraw. Przyjmuje się, że zachodzi ona wtedy, gdy występują w sprawach te same podmioty, taki sam jest przedmiot spraw, jest w nich identyczny stan prawny oraz taki sam stan faktyczny, w którym są te same fakty mające znaczenie prawotwórcze. Tylko wtedy przesłanka stwierdzenia nieważności wymieniona w art. 247 § 1 pkt 4 będzie spełniona, gdy organ podatkowy dwa razy rozpatrzy tożsamą sprawę i dwa razy kolejno po sobie będą wydane decyzje ostateczne w rozumieniu art. 128 zdanie pierwsze O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 881/11 w sprawie ze skargi T. P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca 2001 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od T. P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 9567 (dziewięć tysięcy pięćset sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.