Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. II FSK 1196/11

Jeżeli pomimo uchybienia terminu organ egzekucyjny rozpoznał zarzuty, to stosownie do art. 138 § 1 K.p.a. w zw. z art. 18 u.p.e.a. organ wyższego stopnia, rozpoznając zażalenie na postanowienie o rozpatrzeniu zarzutów, powinien był orzec o uchyleniu postanowienia wydanego przez organ egzekucyjny i umorzeniu postępowania w sprawie. Skoro strona uchybiła terminowi, jakim jest termin określony w art. 27 § 1 pkt 9 u.p.e.a., zaistniała bezskuteczność środka zaskarżenia wniesionego w omawianym trybie. W takim przypadku nie ma zatem podstaw do czynności organu egzekucyjnego, których uruchomienie może nastąpić wyłącznie w wyniku skutecznie wniesionego zarzutu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 755/10 w sprawie ze skargi S. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 10 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od S. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Rz 755/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie na skutek skargi S. K. uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 10 września 2010 r. i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 21 czerwca 2010 r. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że Dyrektor Izby Skarbowej uchylił zaskarżone postanowienie w całości i umorzył postępowanie w sprawie. Organ odwoławczy wskazał, że wierzyciel Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wszczął i prowadził postępowanie egzekucyjne wobec S. K. na podstawie tytułów wykonawczych z dnia 31 maja 2010 r. Zajęcia rachunków bankowych wraz z odpisami tytułów wykonawczych doręczono S. K. w dniu 9 czerwca 2010 r. Pismem datowanym na 15 czerwca 2010 r. a złożonym osobiście w dniu 17 czerwca 2010 r. w ZUS S. K. wniósł zarzuty w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego dotyczące: nieistnienia obowiązku objętego tytułami wykonawczymi, braku uprzedniego doręczenia upomnienia oraz niedopuszczalności egzekucji. Zarzucił też, że nie został pouczony o trybie wniesienia zarzutów i organie właściwym do ich rozpatrzenia. ZUS Oddział w R. Inspektorat w P. postanowieniem z dnia 21 czerwca 2010 r. uznał zarzuty za niezasadne i wskazał, że tytuły wykonawcze wystawione zostały na podstawie ostatecznej decyzji wierzyciela. Tytuły wykonawcze sporządzone zostały wg wzoru określonego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22.11.2001 r. i doręczając je zobowiązanemu pouczono go o przysługującym mu prawie wniesienia zarzutów. Organ egzekucyjny zgodnie z treścią art. 29 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej zwana "u.p.e.a.") zbadał z urzędu dopuszczalność egzekucji i nie stwierdził uchybień w wystawionych tytułach egzekucyjnych. Organ odwoławczy zauważył, że tytuły wykonawcze były doręczone S. K. w dniu 9 czerwca 2010 r., a siedmiodniowy termin do złożenia zarzutów przewidziany w art. 27 § 1 pkt 9 u.p.e.a. upłynął w dniu 15 czerwca 2010 r. Zarzuty zostały złożone w dniu 17 czerwca 2010 r., z przekroczeniem terminu, przy czym nie złożono wniosku o przywrócenie terminu. Z tych względów organ odwoławczy uchylił postanowienie organu egzekucyjnego i umorzył postępowanie w sprawie.