Postanowienie NSA z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. II OSK 2665/12

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Chrześcijańskiego Kościoła [...], Kościoła "[...]", Kościoła [...], Kościoła Chrześcijańskiego "[...]", Kościoła Chrześcijańskiego "[...]", Wspólnoty Chrześcijańskiej "[...]" i Centrum Chrześcijańskiego "[...]" od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SAB/Wa 291/11 w sprawie ze skargi Chrześcijańskiego Kościoła [...], Kościoła "[...]", Kościoła [...], Kościoła Chrześcijańskiego "[...]", Kościoła Chrześcijańskiego "[...]", Wspólnoty Chrześcijańskiej "[...]" i Centrum Chrześcijańskiego "[...]" na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie nierozpoznania wniosku o przystąpienie przez Radę Ministrów do rozmów w celu zawarcia umowy i wydania odpowiedniej ustawy o stosunkach między Rzeczpospolitą Polską a Kościołami postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 291/11, odrzucił skargę Chrześcijańskiego Kościoła [...], Kościoła "[...]", Kościoła [...], Kościoła Chrześcijańskiego "[...]", Kościoła Chrześcijańskiego "[...]", Wspólnoty Chrześcijańskiej "[...]" i Centrum Chrześcijańskiego "[...]" na bezczynność Prezesa Rady Ministrów polegającą na nierozpoznaniu wniosku o przystąpienie przez Radę Ministrów do rozmów w celu zawarcia umowy i wydania odpowiedniej ustawy o stosunkach między Rzeczpospolitą Polską a Kościołami.

Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji, zarządzeniem z dnia 31 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał pełnomocnika skarżących do udzielenia informacji, w terminie siedmiu dni pod rygorem odrzucenia skargi, czy przed wniesieniem skargi do Sądu wezwany został Prezes Rady Ministrów do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli tak, to Sąd wezwał do nadesłania odpisu tego wezwania wraz z dowodem jego wniesienia do wymienionego organu. W odpowiedzi na powyższe wezwanie pełnomocnik skarżących pismem z dnia 8 września 2011 r. wyjaśnił, że wobec braku ustawowego wymogu co do określonej formy i treści wezwania do usunięcia naruszenia prawa pisma z dnia: 12 kwietnia 2010 r., 27 września 2010 r. i 28 marca 2011 r. kierowane do Prezesa Rady Ministrów i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji stanowią wezwania do usunięcia naruszenia prawa.