Postanowienie NSA z dnia 11 maja 2012 r., sygn. I OZ 317/12

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 marca 2012 r. sygn. akt II SAB/Ol 78/11 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] w wykonaniu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II SO/Ol 44/09 postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem dnia 27 marca 2012 r., sygn. akt II SAB/Ol 78/11 odmówił A. Z. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, polegającym na ustanowieniu adwokata w sprawie z jego skargi na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] w wykonaniu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II SO/Ol 44/09.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że A. Z. wnioskiem z dnia 22 grudnia 2011 r., uzupełnionym w dniu 14 lutego 2012 r., zwrócił się o ustanowienie adwokata. Wskazał, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Utrzymuje się z dobrowolnego wsparcia finansowego krewnych, dorywczych prac sezonowych i zbieractwa runa leśnego. Jest właścicielem mieszkania o pow. 36 m2 i nieruchomości rolnej o pow. 0,59 ha, ale nie posiada żadnych oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Zdaniem Sądu informacje zawarte we wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF nie były wystarczające do oceny takiego żądania skarżącego. Powyższe co do zasady stanowi przesłankę do wezwania wnioskodawcy na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- dalej powoływana jako P.p.s.a.), do złożenia dodatkowych oświadczeń lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. W niniejszej sprawie sąd odstąpił od zastosowania powyższej instytucji, gdyż wziął pod uwagę stanowisko skarżącego wyrażone we wniosku z dnia 22 grudnia 2011 r. oraz w piśmie procesowym z dnia 9 stycznia 2012 r. Zdaniem skarżącego przedłożył on już we wcześniej rozpoznawanych sprawach wszystkie niezbędne do oceny jego sytuacji majątkowej, finansowej i rodzinnej, dokumenty i oświadczenia, które sąd powinien wziąć pod uwagę z urzędu. Wezwania wystosowane do niego w trybie art. 255 P.p.s.a. skarżący ocenił jako bezcelowe i narażające go na ponoszenie zbędnych kosztów.