Postanowienie NSA z dnia 27 kwietnia 2012 r., sygn. I OSK 903/12

Wstrzymanie wykonania aktu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o wstrzymanie wykonania pkt 2 sentencji zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 2257/11 w sprawie ze skargi Fundacji E. na postanowienie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia (...) sierpnia 2011 r. nr (...) w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 2257/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia (...) sierpnia 2011 r. nr (...) oraz utrzymane nim w mocy postanowienie poprzedzające z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie ze skargi Fundacji E., w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania. W pkt 2 sentencji Sąd ten orzekł, iż zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.

W dniu 15 marca 2012 r. skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego zawierając w niej wniosek o wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2) sentencji do czasu rozpoznania skargi kasacyjnej lub - w wypadku odrzucenia lub oddalenia tego wniosku, a także w sytuacji umorzenia postępowania wywołanego tym wnioskiem - o wyjaśnienie w trybie art. 158 p.p.s.a. wątpliwości co do treści punktu drugiego kwestionowanego wyroku (jego sentencji), w którym zawarto rozstrzygnięcie zbliżone do dopuszczonego treścią art. 152 p.p.s.a., przez wskazanie, czy użyte w punkcie 2 tego wyroku określenie: "nie podlega wykonaniu" jest tożsame ze stwierdzeniem "nie może być wykonane" lub "nie może być wykonywane", a także, czy uchylone w punkcie 1 zaskarżonego wyroku postanowienie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego kiedykolwiek "mogło być" wykonywane w takim znaczeniu, o którym mowa przy możliwości tymczasowego zakazania (wstrzymania) wykonywania aktu w art. 152 p.p.s.a. (oraz w zbliżonym w swej funkcji art. 61 p.p.s.a.).