Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. II OSK 1538/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2012r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 24 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Rz 1225/10 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stanu wodny na gruncie 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie; 2. zasądza od A. K. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie kwotę 390 (trzysta dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 1225/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krośnie z dnia [...] października 2010 r., nr [...], w przedmiocie przywrócenia stanu wody na gruncie, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...].

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] października 2010 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie, po rozpatrzeniu odwołania A. K., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...] sierpnia 2010 r. o odmowie nakazania S. M. właścicielowi nieruchomości nr [...] obr. P., przywrócenia stanu wody na gruncie i wykonania urządzeń zapobiegających szkodom na gruncie. Uzasadniając zajęte stanowisko Kolegium przytoczyło treść art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.), zwanej dalej Prawem wodnym. Dalej, odwołując się do orzecznictwa sądowego, wskazało, że zmiany stanu wody mogą być różnego rodzaju, może to być zmiana naturalnego ukształtowania terenu (nawiezienie ziemi w celu podwyższenia terenu, usunięcie ziemi w celu obniżenia terenu, wykopanie rowu, bądź jego zasypanie). Sam fakt dokonania określonej zmiany nie jest jednak wystarczający do zastosowania art. 29 ust. 3 Prawa wodnego, konieczne jest bowiem ustalenie, że dokonana przez właściciela nieruchomości zmiana spowodowała zmianę stanu wód na gruncie. SKO podało, że postępowanie w przedmiotowej sprawie pierwotnie było prowadzone na wniosek współwłaścicieli nieruchomości nr 1193, ale w wyniku działu spadku właścicielką tej działki stała się tylko A. K. Organ ustalił także, iż właściciel działki nr [...] w P. - S. M. podniósł poziom działki poprzez nawiezienie ziemi. Z tej bezspornej okoliczności A. K. wywodzi, że doszło do naruszenia stosunków wodnych na gruncie, gdyż podwyższenie działki i skierowanie wód opadowych przez S. M. na jej działkę naruszyło strukturę budynków posadowionych w sąsiedztwie działki nr [...]. Natomiast z ekspertyzy rzeczoznawcy J. C. wynika, że na działce nr [...] nie nastąpiło naruszenie stosunków wodnych ze szkodą dla gruntów sąsiednich, w tym dla działki nr [...]. Na działce nr [...] wykonano podwyższenie terenu do budynku mieszkalnego wzniesionego na podstawie decyzji o warunkach zabudowy, pozwoleniu na budowę oraz wykonanego zgodnie z projektem. Kolegium podało, że poza zainteresowaniem organów jest legalność dokonanych prac na gruncie, gdyż zastrzeżona jest ona dla organów nadzoru budowlanego. Według rzeczoznawcy bezpośrednią przyczyną braku odprowadzania wód opadowych z terenu działki nr [...] jest naruszenie stosunków wodnych poprzez zasypanie istniejącego od lat cieku wodnego przebiegającego przez działki nr [...] i [...]. Zdaniem organu, zastoiska wody przedstawione między innymi na zdjęciach przedłożonych przez stronę nie są wynikiem podniesienia terenu sąsiedniego, lecz braku prawidłowego odpływu wody z tej nieruchomości. Wody opadowe z działki nr [...] zagospodarowane są w jej granicach, bowiem wody z dachu ujęte są w doły chłonne, a teren działki biologicznie czynny o łagodnym spadku w różnych kierunkach powoduje wsiąkanie wód opadowych w grunt. Stan taki potwierdził biegły w opinii. W ocenie Kolegium, ustalenia organu I instancji, iż nie doszło do naruszenia stosunków wodnych na działce nr [...] ze szkodą dla gruntów sąsiednich, w tym dla działki nr [...], są wystarczające do wydania decyzji odmownej na podstawie art. 29 ust. 3 Prawa wodnego. Odpowiadając na zarzuty odwołania SKO wyjaśniło, że opinię sporządził rzeczoznawca budowlany o specjalności m.in. wodnomelioracyjnej, dlatego brak jest podstaw do zakwestionowania zawartych w niej ustaleń.