Wyrok NSA z dnia 2 marca 2012 r., sygn. II OSK 2458/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędziowie: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia WSA del. Mirosława Pindelska Protokolant: asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 789/10 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia wodnoprawnego 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie na rzecz J. R. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 lipca 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 789/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. R. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie z dnia [...] lutego 2010 r. nr 102/D/NN/10 w przedmiocie odmowy zasypania części zbiornika wody.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sad podał następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie utrzymał w mocy decyzję Starosty Wołomińskiego z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], odmawiającą udzielenia pozwolenia wodnoprawnego na zasypanie części zbiornika wody stojącej na działce nr [...] w obr. [...] przy ul. J. w R. oraz na szczególne korzystanie z wód: wprowadzanie do rowu [...] wód z w.w. zbiornika, w związku z jego zasypywaniem. Starosta Wołomiński w swej decyzji wskazał, iż przedmiot wniosku o uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na zasypanie części wód stojących, koliduje z obowiązującymi przepisami ustawy prawo wodne, tj. art. 26 pkt 2 i 38 ust. 1 oraz art. 40 pkt 1. Przedstawione rozwiązania zostały oparte o założenia, budzące zastrzeżenia co do ich prawidłowości w zakresie sposobu wyznaczenia zasięgu zlewni dla potrzeb zaprojektowania systemu drenażowego (tj. po granicach działki wnioskodawcy), nie uwzględnia przesłanek hydrologicznych i istniejącego kierunku spływu wód opadowych; interpretacji przepisów art. 29 ust.1 pkt 2 ustawy prawo wodne, dotyczących zakazu zmiany kierunku odprowadzania wód oraz ścieków na grunty sąsiednie. Powołując się na treść art. 29 prawa wodnego organ I instancji wskazał, że działania planowane przez wnioskodawcę należy kwalifikować jako zmiany w odpływie wody na gruncie, które w ocenie właścicieli sąsiednich gruntów mogą powodować szkody na ich terenie. Naturalny spływ powierzchniowy wód opadowych z terenu nieruchomości, znajdujących się w zlewni zbiornika wody stojącej, nie mieści się w zakresie pojęcia "odprowadzanie wód lub ścieków", gdyż odpływ ten nie jest ujmowany w żadne otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne (art. 9 ust.1 pkt 14 c) prawa wodnego. Starosta Wołomiński przytoczył treść art. 126 ust. 1 i art.125 prawa wodnego i przyjął, iż istniejący zbiornik wodny jest zagłębieniem, wypełnionym wodą, powstałym w wyniku działalności człowieka, jako wyrobisko poeksploatacyjne, a zatem w myśl art. 5 ust. 4 prawa wodnego stanowi faktycznie wodę stojącą. W myśl art. 26 pkt 2 i art. 38 ust. 1 prawa wodnego, wody stojące podlegają ochronie, a obowiązkiem właściciela wód jest dbałość o utrzymanie dobrego ich stanu. Zakres planowanych prac nie mieści się w zakresie wyłączeń, dotyczących wprowadzania odpadów do wód, przewidzianych w art. 40 ust. 2 prawa wodnego, gdyż w przedmiotowym przypadku nie mamy do czynienia z wykonywaniem robót związanych z utrzymywaniem lub regulacją wód, rozumianych jako regulacja koryt cieków naturalnych, służąca poprawie warunków korzystania z wód i ochronie przeciwpowodziowej.