Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. II OSK 2453/11

W sytuacji, gdy inwestycja została już zrealizowana w oparciu o ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę, która następnie została wyeliminowana z obrotu prawnego zastosowanie znajdują przepisy art. 51 ust. 7 w zw. z art. 50 ust. 1 ustawy Prawo budowlane, które stanowić będą podstawę do prowadzenia postępowania naprawczego dotyczącego realizacji inwestycji w przypadku innym, niż w warunkach samowoli budowlanej określonej w art. 48 ust. 1, jest stwierdzeniem generalnym.

Teza od Redakcji

 

Dnia 9 lutego 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz /spr./ sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu poznańskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2011 r. sygn. akt II SAB/Po 60/10 w sprawie ze skargi R.K. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu poznańskiego w przedmiocie legalizacji budowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SAB/Po 60/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, w sprawie ze skargi R.K. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu p. w przedmiocie legalizacji budowy, zobowiązał ww. organ do zakończenia w terminie 2 miesięcy, od dnia doręczenia prawomocnego wyroku, postępowania administracyjnego w sprawie doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem budowy obiektu budowlanego - warsztatu branży złotniczej wraz z aneksem oraz szambem usytuowanych na działce ewidencyjnej nr [...], położonej w T. przy ul. [...], wszczętego z urzędu w dniu 19 grudnia 2003 r. (pkt I), stwierdził, że bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu p. w powyższym postępowaniu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt II) oraz przyznał radcy prawnemu L.M. od Skarbu Państwa kwotę 295,20 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu (pkt III).